Emmerpers / Bucketpress

Scroll down for the English version

In dit artikel ga ik een belofte inlossen die ik lang geleden gemaakt heb. Ik ga je laten zien hoe je van een paar emmers een eenvoudige pers kunt maken.

Alvorens ik hooggespannen verwachtingen oproep moet ik er eerst wat over zeggen. Een pers is bedoeld om met grote druk en krachten het vocht uit vruchten te persen. Deze pers is dat slechts tot zekere hoogte in staat.
De onderdelen zijn van plastic gemaakt en dus niet bestand tegen een enorme druk. Verwacht dus niet dat je appels kunt persen. Maar voor bloemen, bessen, pruimen en ander zacht fruit is deze pers goed bruikbaar.

Daarnaast gebruiken professionele persen een mechanische constructie om druk uit te oefenen. Deze pers gebruikt lichaamsgewicht voor dit doel. De maximale druk die je kunt uitoefenen is dus veel minder als bij een professionele pers. Toch is deze pers in bepaalde gevallen heel goed bruikbaar.

Benodigdheden.

Voor het maken van deze pers heb je een paar emmers nodig. Twee stuks die in elkaar passen is het minimum.

De emmers kun je zoals ik in het eerste verhaal (dat je hier kunt nalezen)
vaak bij de lokale snackbar te verkrijgen.

Als je aan meer emmers kunt komen dan kun je de pers uitbreiden met een opvangbak en afstandsringen die het volume van de opvangbak vergroten. Deze uitbreidingen zijn niet noodzakelijk, maar kunnen het gebruik van de pers veraangenamen.

Maak je de opvangbak, dan kan het handig zijn daar een aftap kraantje in te maken. Dan heb je dus ook een kraan nodig.

Aan gereedschap heb je een boormachine en een vijl nodig.

Het maken van deze simpele pers vergt een avondje of een vrije middag.

Daar gaan we.

We beginnen met de perskorf.



Neem een emmer en teken daar een aantal vertikale lijnen en ringen op. Op deze manier ontstaat een ruitjespatroon.



Op de kruisingen boor je gaatjes. Neem een niet al te grote boor want we willen dat alleen sap door de gaten naar buiten wordt geperst en geen pulp.

Dat was hard werken, nietwaar. Neem gerust een glaasje wijn om bij te komen. Want eigenlijk zijn we klaar.


De eerste test.

Plaats de korf in een grote opvangbak. Vul de korf met fruit en plaats er een tweede emmer in.



Deze tweede emmer gebruik je om met je eigen gewicht het fruit te persen. Je zult zien dat het sap door de gaatjes naar buiten komt.

Je kunt in de emmer die we om te persen gebruiken ook bakstenen of andere zware gewichten leggen en die het werk laten doen. Ook bakstenen samen met je eigen lichaamsgewicht functioneren goed als krachtbron.

De opvangbak.

We kunnen natuurlijk deze pers in een andere emmer laten rusten die we als opvangbak dienst laten doen.





Neem daarvoor weer een nieuwe emmer en boor er beneden aan de zijkant en gat in. Vijl het gat uit en plaats er een kraantje in.

Je kunt nu de perskorf in deze emmer plaatsen, en zo het geperste sap meteen opvangen. Maar als je twee emmers in elkaar plaatst dan is de ruimte waarin het sap opgevangen kan worden niet zo groot.





Maak daarom een aantal ringen door de bovenste rand van een paar emmers af te snijden.

Deze ringen plaats je op de opvangbak zodat het volume van de bak vergroot wordt.


De totale constructie.



Eerst zet je de opvangbak neer.



Daarop plaats je een aantal ringen.



Daarin gaat de perskorf (de emmer met de gaatjes).
Daarin doe je het fruit en daarop een gewone emmer om mee te persen.

Persen in de praktijk.

In de eerste plaats moet je alle onderdelen natuurlijk goed schoonmaken en daarna ontsmetten met een sulfietoplossing.

Je kunt de fruitpulp direct in de perskorf doen. Dat kan, maar geeft een hoop rotzooi en veel schoonmaak werk.

Het beste kun je de pulp die je wil persen in een zogenaamde perszak doen. Ik doe de pulp voor dat doel in nylonkousen. Die houden de boel netjes bij elkaar, en laten toch makkelijk het sap door.
Meestal doe ik het fruit of de bloemen toch al in een nylonkous als ik laat pulpgisten.

Het is dan ook weinig werk om de gevulde nylonkousen over te brengen naar de perskorf. Losse pulp geeft ook veel meer werk, en veel meer rommel.

Om de nylonkousen op een makkelijke manier te vullen had ik een speciaal hulpje ontwikkeld. Dat kun je hier nalezen.

Als je geperst hebt, haal dan de persemmer uit de korf. Haal de perszak er ook uit en leg hem opnieuw in de korf en schud hem wat op.
Op deze manier zal de geperste pulp wat loskomen.
Je kunt dan opniewu persen en er zal weer sap uitkomen. Herhaal dit een paar keer.

Gebruiksgemak.

Als je kleine hoeveelheden wijn maakt, zoals 5 liter, dan heeft het gebruik van deze pers niet zo veel zin. De hoeveelheid pulp die voor een dergelijke kleine hoeveelheid wijn nodig is kun je makkelijk met de hand persen.
Het schoonmaken en ontsmetten van deze pers is daar veel te veel werk voor.

Bij het verwerken van grotere hoeveelheden pulp kan deze pers goed van pas komen. Ik heb deze pers regelmatig gebruikt bij het maken van mijn pruimenwijn, wanneer ik 200 kilo pruimen moet verwerken......

Verwijzingen in dit verhaal.

- Ode aan de emmer
- Nylonkous hulpje



Luc Volders

Copyright 2010
Geen deel van deze publicatie mag worden overgenomen
in welke vorm dan ook (web-pagina's, forums of gedrukte tekst)
zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de
auteur.








In this article I am going to redeem a promise I made long time ago. I am going to show you how to make a press from just a couple of buckets.

Before you are getting high expectations I first have to give you some info. A press is intended to press fluids out of fruit by high pressure and force. This press is only capable to do so to some extend.
The parts are made from plastic and therefore not suitable for immense pressure. So do not expect to press apples with this. However it is very well suitable for pressing flowers, berries, plums and other soft fruit.

Besides that, a professional press will use a mechanical or hydraulic pressure system. This press relies on your body weight. So the maximum pressure you can enforce is a lot less as with a professional press. Nevertheless I have used this construction several times with good result.

What you will need

For making this press you will need a couple of buckets. Two buckets that tightly fit eachother is the minimum.

You can get these buckets like I told you in the first story in this sequence (which you can re-read here)
easily at the local snackbar.

If you can get a hold of more buckets you can expand this press with a juice collecting container, and some rings that will enlarge the volume of the juice container. These expansions are not necessary, however they can make life easier.

If you do make the juice-container, equipping it with a tap might become handy. If so you will off course need a tap.

The tools you will need are a drill and a file.

Making this press will cost you further just an evening or a spare afternoon.

Here we go.

We start with the basket.



Take a bucket and draw some verical lines and some rings on it. This way a pattern of squares will be created.



At the crossings drill a hole. Do not use a too large drill as we just want the juice to be pressed through the holes and no pulp.

So that was some real hard labour, wasn't it. Take a glass of wine to relax. You have earned it. And basically we are ready......

The first test.

Place the basket on a large surface suitable for collecting the juice. Fill it with fruit, and put a second bucket on top.



The second bucket is used to press the fruit. Pressing is done by your body weight. You will see that the juice comes out of the holes.

You can fill the bucket that you use for pressing with bricks or any other heavy weights to do the job. Bricks together with your own weight will form a good source of power.

A juice collector.

Now we can put the press in another bucket and use that as a juice collector.





We use for this purpose yet another bucket and drill a whole in it's side at the bottom. Make the hole large enough with a file and put a tap in it.

Now place the pressing basket in this bucket and you will be able to collect the pressed juice. However when you put the pressing basket just like that in another bucket the space for collecting juice will be small.





That is why I recommend making several rings by cutting off the top of some buckets.

Put these rings on top of the collecting bucket and then place the basket on top. That way you will have a larger space to collect the pressed juice.

The total picture.



First put the bucket that acts as a juice collector down.



Put some rings on top.



Next put the pressing basket on top (the bucket with the wholes)
Now put the fruit in and press with another basket.

Pressing in real life.

First you need to clean all parts thoroughly and afterwards rinse them with a sulphite solution.

You can put the fruit directly in the basket. The disadvantage is that it will give quite a mess and a lot of cleaning afterwards.

That is why professional presses use a pressing bag. This is the way to go. Use a pressing bag at all times. I use nylon stockings for that purpose. Nylons will keep the pulp within and yet release the juice easily.
Most of the time I put the flowers or fruit anyhow in a nylon stocking when pulp fermenting.

There is little effort in transferring the filled nylon stockings to the pressing basket. Transferring loose pulp is much more work and a lot more of a mess.

For filling nylon-stockings with fruit or flowers I develloped a special aid. You can re-read that story here. I really recommend it.

When done pressing, remove the bucket from the basket. Take the nylons out and put them back in the basket. Shake them a little to loosen and re-arrange the pulp. Now press again, you will see that some more juices is released. Repeat this a few times.

Ease of use.

When making small batches of wine, like 1 gallon batches, a press like this is too much a hassle. The small amount of pulp needed for this quantity of wine can be pressed easily just by using your hands.
Cleaning and sanitising this press will present too much labour for such a small amount.

When processing large volumes of pulp, this press is an welcome aid. I have used it regularly when making plum-wine processing 200 kilo's of plums.........

Links in this story:

- Ode to the bucket
- Nylonstocking aid


Luc Volders

Copyright 2010
No part of this publication and pictures may be reproduced
in any form (printed text, web-pages, weblogs or forums)
without written permission of the author.

Restsuiker Residual sugar

Scroll down for the English version

Op een Amerikaans wijnmakers forum waar ik vaak rondkijk stelde iemand de vraag hoe je restsuiker kunt meten.

Even een korte uitleg wat restsuiker is en waarom dat belangrijk kan zijn.
Als we een wijn maken dan willen we normaal eigenlijk een droge wijn maken. Een wijn waarin alle suiker is omgezet in alcohol. Dat zal echter niet in alle gevallen lukken. Soms stopt de gisting voordat alle suiker is omgezet.

Een wijn waar nog restsuikers in aanwezig zijn kan problemen opleveren.
In de eerste plaats is een dergelijke wijn natuurlijk niet aan te raden voor diabetici. Iets waar de meeste wijnmakers niet bij stilstaan.
Maar een wijn met veel restsuiker kan ook gaan hergisten. En als dat gebeurt als de wijn al gebotteld is, kunnen er echte ongelukken gebeuren. Ontploffende flessen is het eerste wat bij iedere wijnmaker in gedachten zal komen.

Maar hoe weet je of er inderdaad restsuiker aanwezig is. Bij drogisten verkopen ze een speciaal testsetje voor diabetici een setje dat in America clinitest heet. De set bestaat uit een pil die opgelost wordt in gedestilleerd water en de te testen vloeistof. De vloeistof zal verkleuren en op een kleurenkaart kun je zien hoeveel suiker er in de vloeistof aanwezig is. Uiterst effectief, maar ook duur.

Naast het feit dat deze testsets in Nederland niet overal makkelijk te krijgen zijn, zijn ze zoals gezegd ook duur.
Er is een veel goedkopere methode om een indicatie van de aanwezige restsuikers te krijgen.

De methode die ik je hier laat zien kun je met de hydrometer of met een refractometer uitvoeren. De refractometer is hier in het voordeel omdat je maar een heel kleine hoeveelheid wijn hoeft op te offeren.

Neem de meetbuis die bij je hydrometer hoort. Vul hem tot aan de aangegeven hoeveelheid. Meestal is dat tot aan 250 ml.

Schenk deze wijn nu in een pan of erlenmeyer. Zet de pan of erlenmeyer op het vuur en kook de wijn tot ongeveer de helft in. Je weet nu zeker dat alle alcohol verdampt is.

Vul de hoeveelheid wijn nu terug aan met gedestilleerd water (en anders kan kraanwater ook volstaan) tot exact de originele hoeveelheid.

Je hebt nu de oorspronkelijke hoeveelheid wijn terug, maar zonder alcohol die de meting kan verstoren.

Je kunt nu met de refractometer of de hydrometer het SG aflezen.

Let er op dat het SG niet op 0 zal uitkomen ook al is er geen restsuiker meer aanwezig. Wijn bestaat uit meer als water en alcohol. Je weet dat een wijn ook zuur bevat, kleurstoffen, smaakstoffen, tannine enz. Deze dragen allemaal bij aan het SG. Dus als de alcohol uit de wijn verdwenen is zal het SG boven de 1000 uitkomen.

Bij een SG dat hoger als 1010 is kun je er echter zeker van zijn dat er nog restsuikers aanwezig zijn. Wil je abosolute zekerheid bij een SG onder de 1010 dan is een testset voor diabetici onontbeerlijk.

Ik laat hier twee voorbeelden zien van wijnen die ik met deze methode heb getest.

Voorbeeld 1

De eerste wijn die onder de loep ging was een zoete rose. In 2005 gemaakt van alles wat ik toen in mijn wijnmakers ruimte tegenkwam vandaar ook de naam Tutti Frutti. Ik wist dat dit een erg zoete wijn was.



Eerst mat ik 250ml wijn af in een erlenmeyer.



Deze hoeveelheid wijn werd op een laag vuurtje ingekookt tot de helft.

Daarna werd de wijn met water weer aangevuld tot de originele 250ml.




Het SG werd met de hydrometer en met de refractometer getest, en kwam in beide gevallen maar liefst op 1080 uit. Zeker weten dat deze wijn een hoog restsuiker gehalte heeft !!!!

Voorbeeld 2

De tweede wijn die ik teste was een rode wijn die net gebotteld is en werkelijk verrukkelijk smaakt. Ook deze wijn is gemaakt van alles wat ik in mijn vriezer en aan sappen tegenkwam.



De procedure was hetzelfde. Eerst mat ik 250ml wijn af.



Deze wijn werd ingekookt tot de helft en daarna weer met water aangevuld tot de originele 250ml.




Ook nu mat ik het SG met de hydrometer en de refractometer. Het SG kwam uit op 1015. Een indicatie dat ook in deze wijn nog wat restsuikers aanwezig zijn.

Je begrijpt nu ook waarom eigenaren van een refractometer hier in het voordeel zijn. Voor een meting met een refractometer hoef je maar een klein beetje wijn op te offeren. Heb je voor een hydrometer meting al gauw 250 ml nodig, voor dezelfde meting met een refractometer kun je dit al met 50 ml uitvoeren.

Beschermen van je wijn.

Mocht je op deze manier tot de conclusie komen dat je wijn inderdaad restsuikers bezit dan kun je overwegen je wijn te stabiliseren met kalium sorbaat en sulfiet om een hergisting te voorkomen.

Luc Volders

Copyright 2010
Geen deel van deze publicatie mag worden overgenomen
in welke vorm dan ook (web-pagina's, forums of gedrukte tekst)
zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de
auteur.











On an American winemaking forum that I visit frequently someone posed a question on how to measure residual sugar.

For those that now know what we are talking about a short explanation is in place.
When making a wine we really want to make a dry wine. A wine in which all sugar has been transformed into alcohol. Well this will not succeed in all cases. Sometimes fermentation stops before all sugar has been consumed.

Now, a wine in which residual sugar is present might cause problems.
Firstly such a wine is nor recommended for those amongst us that suffer diabetes. Something most winemakers do not think about.
And next a wine with residual sugars might referment. If that happens when the wine has been bottled real disaster looks around the corner. Exploding bottles is the first thing that comes to mind.

So, how do you know that there is residual sugar present ?
In the Us there is a special set called clinitest for people with diabetis. The set consists of a pill that is dissolved in some distilled water with a certain amount of the fluid to be tested. The fluid will change color, and the color is matched with a test chart which shows how much sugar is present in the fluid. Very effective and expensive.

For accuracy nothing beats a clinitest. However this is like said an expensive method. There is a cheap and easy way to get an indication of residual sugar. It will cost you however...........some wine !!!

The method I will show here can be done with a hydrometer or with a refractometer. Owners of a refractometer have an advantage here as they will need to offer just a small volume of the wine.

First take the measuring tube that was delivered with your hydrometer. Fill it to the desired level for measuring. Generally that is 250ml.

Now pour this volume in a pan or erlenmeyer. Next put this on the stove and boil until half of the wine has evaporated. You now can be sure that all alcohol has evaporated.

When cooled down pour the wine back into the testing tube and fill up to exact the original amount with distilled water. If you do not have distilled water at hand you can use regular tap water.

You now have the original volume of wine reconstituted without the alcohol that might disturb the measurement.

Now measure the SG with the hydrometer or refractometer.

Please be aware that the SG level will not be around 1.000 even if there is no residual sugar present. Wine consist out of more ingredients as just water and alcohol. You know that a wine contains acid, coloring ingredients, flavor ingredients, tannin etc etc. All add to the SG level. So with the alcohol gone the SG will be above the 1.000 level.

If you measure an SG level that is beyond 1.010 you can be sure that there is residual sugar present. This is an indication. To be absolutely sure nothing beats the clinitest.

I am going to show you two examples of wines I tested using this method.

Example 1

The first wine I tested was a really sweet blush wine. I made it in 2005 using all fruits and juices I found in my stock. That is why I called it Tutti Frutti. I have a few bottles left and I knew this was a really sweet wine.



So first I measured 250ml in an erlenmeyer.



I put this on a low fire on the stove and boiled it down to half the original volume.

Then I filled it up to the original 250ml with plain tap water.




When cooled down I tested the SG with my hydrometer and with the refractometer. Both indicated an SG of 1.080. Clearly a high residual sugar !!!!

Example 2

The second wine I tested was a just bottled red wine which is really deliscious. This was also a 'clean the fridge' wine, made in 2009.



I followed the same procedure. First I poured exact 250ml in an erlenmeyer.



The wine was then boiled down to half the volume and the reconstituted with plain tap water to the original volume.




The SG was then measured with bot the hydrometer and the refractometer. I measured an SG of 1.015. Again this indicated that there are residual sugars present. However in a minimal amount.

Now you know why owners of a refractometer have an advantage. In stead of wasting 250ml wine for doing this measurement with a hydrometer just 50ml is sufficient for performing this measurement with a refractometer You could even use less.

Protecting your wine

When the measurement shows that there is indeed residual sugar present you can consider stabilising the wine with potassium sorbate and sulphite to prevent refermentation.

Luc Volders

Copyright 2010
No part of this publication and pictures may be reproduced
in any form (printed text, web-pages, weblogs or forums)
without written permission of the author.