Voor allen een fijn Kerstfeest
en gelukkig nieuwjaar
I wish you all a merry Xmas
and a very happy new year
en gelukkig nieuwjaar
I wish you all a merry Xmas
and a very happy new year
zondag 18 december 2011
vrijdag 2 december 2011
Gisting wil niet starten / Stuck fermentation
Scroll down for the English version
Een heel enkele keer gebeurt het wel eens. De gisting wil niet starten. De schrik slaat je om het hart, want als de gisting te lang uitblijft dan kan je most gaan bederven.
Het is mij een paar keer overkomen. Een keer bij mijn pruimenwijn, en in 2008 bij mijn paardenbloemen wijn.
In beide gevallen had ik er geen verklaring voor. Bij het maken van de pruimenwijn (klik hier om mijn weblog van 2007 te lezen) had ik de most verdeeld over 3 tonnen. In principe dus identieke most. Maar toch wilde een van de tonnen niet gaan gisten.
De paardenbloemenwijn bezorgde me heel wat schrik. De eerste most moest ik wegdoen omdat de most bedorven was (klik hier om het verhaal daarover te lezen). De tweede most die ik maakte wilde opeens niet gaan gisten.
Zowel bij de pruimenwijn als bij de paardenbloemenwijn had ik een sterk werkende giststarter gevoegd. Ik maak altijd een giststarter volgens het recept dat eerder op dit web-log (klik hier) werd beschreven . Normaal zorgt de giststarter er wel voor dat de most meteen gaat gisten. Maar bij deze twee wijnen deed zich een probleem voor.
Wachttijd
Als een most niet wil gisten dan moet je niet meteen in paniek raken. In principe is je most tegen bederf beveiligd met sulfiet. Ik start de gisting altijd met mijn beproefde recept voor een giststarter. Maar je kunt de gisting ook starten door de droge gist op de most te sprenkelen. In beide gevallen heeft de gist wat tijd nodig om aan zijn nieuwe omgeving te wennen. Het duurt dus even voordat de gisting zichtbaar aan de slag gaat. Maar na een tijdje zullen de eerste CO2 belletjes op gaan stijgen en eventueel door een waterslot ontsnappen.
De vraag is alleen hoelang duurt het voordat het zo ver is. Normaal gebeurt dat binnen een paar uren.
Bij mijn probleem mosten was er na 3 dagen nog geen zichtbaar teken van gisting......
Analyse van het probleem.
Als een gisting niet wil starten dan moet je gaan nadenken over wat het probleem kan veroorzaken.
Ik noem hier een aantal voor de hand liggende oorzaken en hun oplossingen, als die er zijn......
- Zaten er conserveermiddelen in het sap
Als het sap uit pakken komt, bekijk dan de verpakking opnieuw. Komen er stoffen als kalium sorbaat in voor dan kan dat de gisting belemmeren.
- Is er genoeg suiker aanwezig
Als er te weinig suiker in de most is zal de gist niet gaan werken. Meet het SG en vul eventueel het suikergehalte aan.
- Is er niet te veel suiker aanwezig
Als er te veel suiker in de most aanwezig is dan werkt deze als een conserveermiddel en zal de gisting niet starten. Meet het SG en verdun de most eventueel met water of sap.
- Is er genoeg gistvoeding aanwezig
Een tekort aan gistvoeding zal de gist belemmeren. Kijk in je logboek na of je wel gistvoeding hebt toegevoegd en of je genoeg voeding hebt toegevoegd.
- Wat is de temperatuur
Te warm is niet goed want dan gaan de gistcellen dood. Te koud en de gistcellen zullen inaktief worden. Als oplossing natuurlijk de most op een koudere of warmere plek zetten.
Als aan alle genoemde voorwaarden is voldaan dan moet je most eigenlijk gaan gisten. Maar doet hij dat niet dan kunnen er nog twee problemen zijn die de gistcellen verhinderen hun werk te doen.
De most beluchten.
Er zijn nog twee dingen die de gist kunnen hinderen en dat zijn:
- Te weinig zuurstof in de most
Bij een gekookt of verhit sap zal de zuurstof uit het sap zijn verdwenen. Hierdoor zal de gisting niet vlot op gang komen. De oplossing hiervoor is de most te beluchten.
- Heb je te veel sulfiet gebruikt
Een overdaad aan sulfiet zal de gist belemmeren zijn werk te doen. Ook hiervoor is de oplossing de most te beluchten. Zuurstof zal zich dan aan het sulfiet binden.
Als aan alle voorwaarden is voldaan dan is de eerste stap om de gisting op gang te krijgen de most te gaan beluchten.
Zorg dat je een even grote ton of vat hebt als die waar de most in zit. Gooi de ton met de most nu leeg in de lege ton. Laat de most vanaf wat hoogte in de lege ton lopen. Hierdoor gaat de most flink schuimen en daaardoor wordt er zuurstof in opgelost.
Giet de most dan weer vanaf hoogte terug in de oorspronkelijke ton. Herhaal dat overgieten een tiental keer zodat door het bruisen en schuimen veel zuurstof in de most komt.
Een te veel aan sulfiet zal zich aan de zuurstof binden waardoor deze geen schade aan de gist meer brengt. En de geintroduceerde zuurstof zal zorgen dat de gistcellen zich snel zullen vermenigvuldigen waardoor een sterke kolonie ontstaat.
Binnen 24 uren moeten er dan tekenen van gisting gaan verschijnen. Is dat nog niet het geval dan moeten er hardere maatregelen volgen !!!!
De halverings methode.
Oorspronkelijk heet deze methode de verdubbelingsmethode, maar ik noem het de halveringsmethode.
Begin met het maken van een goed werkende giststarter van 1 liter sap.
Na 24 uur giet je deze in een ton die even groot is als de ton waar de niet-gistende most zich in bevindt.
Wacht nu een uur totdat de starter in de ton weer flink aan het gisten is.
Dan neem je een halve liter van de most en doet deze bij de starter.
Wacht weer tot deze mix flink gist, dat zal weer na een uur het geval zijn.
We hebben nu anderhalve liter flink gistende starter.
Voeg hier weer een halve liter most bij, en wacht weer totdat de starter weer flink gist. Je hebt dan 2 liter goed werkende starter.
Voeg er nu een liter most bij, weer wachten.
je hebt dan 3 liter goed werkende starter. Bij de volgende stap voegen we dus de heft (1,5 liter) aan most toe.
etc. etc. etc.
Met andere woorden je voegt elke keer de helft van het volume van de goed werkende starter bij. En na elke toevoeging wacht je een uur totdat alles weer flink aan het gisten staat voordat je de volgende toevoeging doet.
De oorspronkelijke methode heette de verdubbelings methode omdat men hetzelfde volume aan most bij de werkende starter voegde.
Mijn methode heet de halveringsmethode omdat ik elke keer de helft van het volume aan de goed werkende most toevoeg. Hierdoor heb ik meer zekerheid dat de gist goed blijft werken.
Door eerst de most goed te beluchten en daarna de halveringsmethode toe te passen krijg je elke most die aan de basisvoorwaarden voldoet wel aan het gisten. Op deze manier heb ik dus ook uiteindelijk mijn pruimenwijn en paardebloemenwijn aan het gisten gekregen.
Luc Volders
Copyright 2011
Geen deel van deze publicatie mag worden overgenomen
in welke vorm dan ook (web-pagina's, forums of gedrukte tekst)
zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de
auteur.
A few times in your winemaking career it will happen. Fermentation will not start. And that is no funny business as a fermentation that is stuck to long may lead to a spoiled wine.
It happened a few times to myself. Once with my plum-wine and in 2008 with my dandelion wine. However the problem still occurs as a recent discussion on a winemaking forum proved. So I decided to discuss it here.
Both times I had no explanation. When making my plum wine (look at my web-log entry in 2007) I split the must in 3 batches. So they were indentical batches. Still one of the batches refused to start fermenting.
The 2008 dandelion wine really gave me a headache. The first batch I had to toss because it was spoiled (click here to look at the web-log entry). Then the second batch just would not start fermenting.....
To the plum wine as well as the dandelion wine I added a good working yeast starter. I always use a yeast starter following the recipe I wrote in a previous web-entry (click here). Normally such a starter makes sure the must will ferment immediately. But with these two wines a problem rose.
Lag time
When a must does not start fermenting righ away do not panic. Your must will normally be protected by sulphite against spoiling. I always start fermentation with a yeast starter, but it is possible to just sprinkle the dry yeast on to the must. In both cases the must needs some time adjusting to its new environment. So it will take a while before fermentation starts to become visible. After a while however the first bubbles will emerge and escape the surface of the must.
The question is however how long this will take. Normally within a few hours.
The two musts I mentioned before however had after 3 days still no sign of fermentation.....
Analysing the problem
When a must will not ferment trying to analyse the problem is the first step.
I will mention a few obvious causes and their solutions if there are any.
- Were there any preservatives in the juice.
When store bought juices are used carefully re-examine the packaging. When stuff like potassium sorbate is mentioned you do have a sincere problem.
- Is there enough sugar in the must
When there is no sugar available the yeast will have nothing to feremnt with. Make an SG measurement and do the sugar adjustments.
- Could there be too much sugar present.
When there is too much sugar present it will work as a preservative and fermentation will not start. Again make an SG measurement and dillute the juice with water or with some other juice.
- Are the nutrients present
No yeast can live without food. So look at your notes to see if you added enough nutrients.
- Is the temperature within range
If temperature is too high the yeast will die. When temperature is too low the yeast will become inactive. Put the must in a place with the right temperature.
When all necessary requirements are met the must should ferment. When he still does not there are two more causes that prevent fermentation.
Aerating the must
There are two major causes that may hinder fermentation.
- A lack of oxygen in the must
When a juice is boiled or heated the oxygen will have vanished from the juice. This will prevent fermentation to take off. The solution is to aerate the must.
- You have added too much sulphite
A surpluss sulphites will prevent the yeast doing their job, Again the solution is to aerate the must so the sulphite can bind to the excess oxygen.
So when all requirements are met and the must will not ferment the first step is to aerate the must.
Take a large open primary that is at least as big as the one that contains the troublesome must. Now pour the must in this new (sanitised) primary. Do this from some hight so the must will splash. This way oxygen is entered into the must. Pour the must back in the original primary again with a lot of splashing. Repeat this several times.
The surpluss of sulphite will bind to the introduced oxygen and will therefore become harmless to the yeast. The oxygen will also make sure uour yeast will multiply and therefore become a strong colony.
Within 24 hours signs of fermentation will occur. If that is not the case we have a last resort.
The halving method.
This method is originally called the doubling method, but my version is the halving method.
Start with a good fermenting yeast starter of 1 liter. When this starter is vigorously fermenting pour it in a primary that is at least as big as the primary in which houses the troublesome must.
Now wait about one hour until the must is fermenting vigorously again.
Next take half a liter of the stubborn must and add this to the starter.
This way the yeast can get used to the must and any ingredients that will stuck fermentation will have a low volume compared to the starter. Wait again until this mixture ferments vigorously. This will take about on hour. We now have one and a half liter good working starter.
Now add another half liter of the must and wait again until this misxture ferments vigorously. You will now have 2 liter of good working yeast starter.
Now add 1 liter and wait again. Then you will have 3 liter starter. The next step is to add again half the volume must (1,5 liter must).
Etc. etc. etc. etc.
So each time you add to the starter half its volume of the stubborn must. After each addition you will wait an hour until fermentation has taken off again vigorously, before doing the next addition.
The original method was called the doubling method. Each time the same volume of must was added to the starter.
I call my method the halving method because I add half the volume to the starter. This way I have some extra security for the yeast to get used to its new environment.
So by first aerating the must and then using the halving method you will have any stubborn must that meets all the base requirements fermenting in a reasonable time. This got my plum and dandelion musts fermenting like they have should in the first place.
I hope you will never need this, but when you do, follow the described steps and you will be fine.
Luc Volders
Copyright 2011
No part of this publication and pictures may be reproduced
in any form (printed text, web-pages, weblogs or forums)
without written permission of the author.
Een heel enkele keer gebeurt het wel eens. De gisting wil niet starten. De schrik slaat je om het hart, want als de gisting te lang uitblijft dan kan je most gaan bederven.
Het is mij een paar keer overkomen. Een keer bij mijn pruimenwijn, en in 2008 bij mijn paardenbloemen wijn.
In beide gevallen had ik er geen verklaring voor. Bij het maken van de pruimenwijn (klik hier om mijn weblog van 2007 te lezen) had ik de most verdeeld over 3 tonnen. In principe dus identieke most. Maar toch wilde een van de tonnen niet gaan gisten.
De paardenbloemenwijn bezorgde me heel wat schrik. De eerste most moest ik wegdoen omdat de most bedorven was (klik hier om het verhaal daarover te lezen). De tweede most die ik maakte wilde opeens niet gaan gisten.
Zowel bij de pruimenwijn als bij de paardenbloemenwijn had ik een sterk werkende giststarter gevoegd. Ik maak altijd een giststarter volgens het recept dat eerder op dit web-log (klik hier) werd beschreven . Normaal zorgt de giststarter er wel voor dat de most meteen gaat gisten. Maar bij deze twee wijnen deed zich een probleem voor.
Wachttijd
Als een most niet wil gisten dan moet je niet meteen in paniek raken. In principe is je most tegen bederf beveiligd met sulfiet. Ik start de gisting altijd met mijn beproefde recept voor een giststarter. Maar je kunt de gisting ook starten door de droge gist op de most te sprenkelen. In beide gevallen heeft de gist wat tijd nodig om aan zijn nieuwe omgeving te wennen. Het duurt dus even voordat de gisting zichtbaar aan de slag gaat. Maar na een tijdje zullen de eerste CO2 belletjes op gaan stijgen en eventueel door een waterslot ontsnappen.
De vraag is alleen hoelang duurt het voordat het zo ver is. Normaal gebeurt dat binnen een paar uren.
Bij mijn probleem mosten was er na 3 dagen nog geen zichtbaar teken van gisting......
Analyse van het probleem.
Als een gisting niet wil starten dan moet je gaan nadenken over wat het probleem kan veroorzaken.
Ik noem hier een aantal voor de hand liggende oorzaken en hun oplossingen, als die er zijn......
- Zaten er conserveermiddelen in het sap
Als het sap uit pakken komt, bekijk dan de verpakking opnieuw. Komen er stoffen als kalium sorbaat in voor dan kan dat de gisting belemmeren.
- Is er genoeg suiker aanwezig
Als er te weinig suiker in de most is zal de gist niet gaan werken. Meet het SG en vul eventueel het suikergehalte aan.
- Is er niet te veel suiker aanwezig
Als er te veel suiker in de most aanwezig is dan werkt deze als een conserveermiddel en zal de gisting niet starten. Meet het SG en verdun de most eventueel met water of sap.
- Is er genoeg gistvoeding aanwezig
Een tekort aan gistvoeding zal de gist belemmeren. Kijk in je logboek na of je wel gistvoeding hebt toegevoegd en of je genoeg voeding hebt toegevoegd.
- Wat is de temperatuur
Te warm is niet goed want dan gaan de gistcellen dood. Te koud en de gistcellen zullen inaktief worden. Als oplossing natuurlijk de most op een koudere of warmere plek zetten.
Als aan alle genoemde voorwaarden is voldaan dan moet je most eigenlijk gaan gisten. Maar doet hij dat niet dan kunnen er nog twee problemen zijn die de gistcellen verhinderen hun werk te doen.
De most beluchten.
Er zijn nog twee dingen die de gist kunnen hinderen en dat zijn:
- Te weinig zuurstof in de most
Bij een gekookt of verhit sap zal de zuurstof uit het sap zijn verdwenen. Hierdoor zal de gisting niet vlot op gang komen. De oplossing hiervoor is de most te beluchten.
- Heb je te veel sulfiet gebruikt
Een overdaad aan sulfiet zal de gist belemmeren zijn werk te doen. Ook hiervoor is de oplossing de most te beluchten. Zuurstof zal zich dan aan het sulfiet binden.
Als aan alle voorwaarden is voldaan dan is de eerste stap om de gisting op gang te krijgen de most te gaan beluchten.
Zorg dat je een even grote ton of vat hebt als die waar de most in zit. Gooi de ton met de most nu leeg in de lege ton. Laat de most vanaf wat hoogte in de lege ton lopen. Hierdoor gaat de most flink schuimen en daaardoor wordt er zuurstof in opgelost.
Giet de most dan weer vanaf hoogte terug in de oorspronkelijke ton. Herhaal dat overgieten een tiental keer zodat door het bruisen en schuimen veel zuurstof in de most komt.
Een te veel aan sulfiet zal zich aan de zuurstof binden waardoor deze geen schade aan de gist meer brengt. En de geintroduceerde zuurstof zal zorgen dat de gistcellen zich snel zullen vermenigvuldigen waardoor een sterke kolonie ontstaat.
Binnen 24 uren moeten er dan tekenen van gisting gaan verschijnen. Is dat nog niet het geval dan moeten er hardere maatregelen volgen !!!!
De halverings methode.
Oorspronkelijk heet deze methode de verdubbelingsmethode, maar ik noem het de halveringsmethode.
Begin met het maken van een goed werkende giststarter van 1 liter sap.
Na 24 uur giet je deze in een ton die even groot is als de ton waar de niet-gistende most zich in bevindt.
Wacht nu een uur totdat de starter in de ton weer flink aan het gisten is.
Dan neem je een halve liter van de most en doet deze bij de starter.
Wacht weer tot deze mix flink gist, dat zal weer na een uur het geval zijn.
We hebben nu anderhalve liter flink gistende starter.
Voeg hier weer een halve liter most bij, en wacht weer totdat de starter weer flink gist. Je hebt dan 2 liter goed werkende starter.
Voeg er nu een liter most bij, weer wachten.
je hebt dan 3 liter goed werkende starter. Bij de volgende stap voegen we dus de heft (1,5 liter) aan most toe.
etc. etc. etc.
Met andere woorden je voegt elke keer de helft van het volume van de goed werkende starter bij. En na elke toevoeging wacht je een uur totdat alles weer flink aan het gisten staat voordat je de volgende toevoeging doet.
De oorspronkelijke methode heette de verdubbelings methode omdat men hetzelfde volume aan most bij de werkende starter voegde.
Mijn methode heet de halveringsmethode omdat ik elke keer de helft van het volume aan de goed werkende most toevoeg. Hierdoor heb ik meer zekerheid dat de gist goed blijft werken.
Door eerst de most goed te beluchten en daarna de halveringsmethode toe te passen krijg je elke most die aan de basisvoorwaarden voldoet wel aan het gisten. Op deze manier heb ik dus ook uiteindelijk mijn pruimenwijn en paardebloemenwijn aan het gisten gekregen.
Luc Volders
Copyright 2011
Geen deel van deze publicatie mag worden overgenomen
in welke vorm dan ook (web-pagina's, forums of gedrukte tekst)
zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de
auteur.
A few times in your winemaking career it will happen. Fermentation will not start. And that is no funny business as a fermentation that is stuck to long may lead to a spoiled wine.
It happened a few times to myself. Once with my plum-wine and in 2008 with my dandelion wine. However the problem still occurs as a recent discussion on a winemaking forum proved. So I decided to discuss it here.
Both times I had no explanation. When making my plum wine (look at my web-log entry in 2007) I split the must in 3 batches. So they were indentical batches. Still one of the batches refused to start fermenting.
The 2008 dandelion wine really gave me a headache. The first batch I had to toss because it was spoiled (click here to look at the web-log entry). Then the second batch just would not start fermenting.....
To the plum wine as well as the dandelion wine I added a good working yeast starter. I always use a yeast starter following the recipe I wrote in a previous web-entry (click here). Normally such a starter makes sure the must will ferment immediately. But with these two wines a problem rose.
Lag time
When a must does not start fermenting righ away do not panic. Your must will normally be protected by sulphite against spoiling. I always start fermentation with a yeast starter, but it is possible to just sprinkle the dry yeast on to the must. In both cases the must needs some time adjusting to its new environment. So it will take a while before fermentation starts to become visible. After a while however the first bubbles will emerge and escape the surface of the must.
The question is however how long this will take. Normally within a few hours.
The two musts I mentioned before however had after 3 days still no sign of fermentation.....
Analysing the problem
When a must will not ferment trying to analyse the problem is the first step.
I will mention a few obvious causes and their solutions if there are any.
- Were there any preservatives in the juice.
When store bought juices are used carefully re-examine the packaging. When stuff like potassium sorbate is mentioned you do have a sincere problem.
- Is there enough sugar in the must
When there is no sugar available the yeast will have nothing to feremnt with. Make an SG measurement and do the sugar adjustments.
- Could there be too much sugar present.
When there is too much sugar present it will work as a preservative and fermentation will not start. Again make an SG measurement and dillute the juice with water or with some other juice.
- Are the nutrients present
No yeast can live without food. So look at your notes to see if you added enough nutrients.
- Is the temperature within range
If temperature is too high the yeast will die. When temperature is too low the yeast will become inactive. Put the must in a place with the right temperature.
When all necessary requirements are met the must should ferment. When he still does not there are two more causes that prevent fermentation.
Aerating the must
There are two major causes that may hinder fermentation.
- A lack of oxygen in the must
When a juice is boiled or heated the oxygen will have vanished from the juice. This will prevent fermentation to take off. The solution is to aerate the must.
- You have added too much sulphite
A surpluss sulphites will prevent the yeast doing their job, Again the solution is to aerate the must so the sulphite can bind to the excess oxygen.
So when all requirements are met and the must will not ferment the first step is to aerate the must.
Take a large open primary that is at least as big as the one that contains the troublesome must. Now pour the must in this new (sanitised) primary. Do this from some hight so the must will splash. This way oxygen is entered into the must. Pour the must back in the original primary again with a lot of splashing. Repeat this several times.
The surpluss of sulphite will bind to the introduced oxygen and will therefore become harmless to the yeast. The oxygen will also make sure uour yeast will multiply and therefore become a strong colony.
Within 24 hours signs of fermentation will occur. If that is not the case we have a last resort.
The halving method.
This method is originally called the doubling method, but my version is the halving method.
Start with a good fermenting yeast starter of 1 liter. When this starter is vigorously fermenting pour it in a primary that is at least as big as the primary in which houses the troublesome must.
Now wait about one hour until the must is fermenting vigorously again.
Next take half a liter of the stubborn must and add this to the starter.
This way the yeast can get used to the must and any ingredients that will stuck fermentation will have a low volume compared to the starter. Wait again until this mixture ferments vigorously. This will take about on hour. We now have one and a half liter good working starter.
Now add another half liter of the must and wait again until this misxture ferments vigorously. You will now have 2 liter of good working yeast starter.
Now add 1 liter and wait again. Then you will have 3 liter starter. The next step is to add again half the volume must (1,5 liter must).
Etc. etc. etc. etc.
So each time you add to the starter half its volume of the stubborn must. After each addition you will wait an hour until fermentation has taken off again vigorously, before doing the next addition.
The original method was called the doubling method. Each time the same volume of must was added to the starter.
I call my method the halving method because I add half the volume to the starter. This way I have some extra security for the yeast to get used to its new environment.
So by first aerating the must and then using the halving method you will have any stubborn must that meets all the base requirements fermenting in a reasonable time. This got my plum and dandelion musts fermenting like they have should in the first place.
I hope you will never need this, but when you do, follow the described steps and you will be fine.
Luc Volders
Copyright 2011
No part of this publication and pictures may be reproduced
in any form (printed text, web-pages, weblogs or forums)
without written permission of the author.
zaterdag 19 november 2011
Anijswijn / Anisewine
Scroll down for the English version
Anijs !!! Wie als rechtgeaarde nederlandse jongen kent het niet. Beschuit met muisjes, de muisjes zijn anijs. Warme melk met anijs.
De echte mannen kennen het natuurlijk als Anisette (Pastis of Ricard als merknaam), Ouzo, Arak, Raki, Sambuca of Mastika. Allemaal termen voor anijslikeur.
Maar anijswijn. Daar had ik nog nooit van gehoord. Totdat iemand op een Amerikaans wijnmakersforum meldde dat hij het wel eens wilde gaan maken. Anijszaad ging hij er voor gebruiken.
Maar hoe kom je in Nederland aan anijszaad. En hoeveel heb je dan wel niet nodig. Dit is onontgonnen terrein. Terrein van de Starship Enterprise: to baldly go were no man has gone before.
Inderdaad precies het soort uitdaging dat ik graag aanga.
Hoe moest ik het aanpakken.
Eerst maar eens goed nadenken. En toen had ik het.
In Nederland wordt op de koude winteravonden nog heel veel warme melk met anijs gedronken. Ik geef toe ook ik maak me daar schuldig aan. Als je een griepje voelt aankomen dan werkt warme melk met anijs beter als een glas wijn.
Deze warme melk met anijs wordt gemaakt door anijsblokjes van de Ruijter in warme melk op te lossen.
Maar zou het niet kunnen dat deze blokjes ook in water oplossen ??? Meteen geprobeert.
Eerst 5 blokjes anijs in een halve liter water opgelost. Dat gaf niet genoeg anijs-smaak. Toen 10 blokjes. Ook nog niet genoeg smaak. Bij 15 blokjes was het raak.
Als ik dus 15 blokjes anijs in een halve liter water oploste was de smaak sterk genoeg naar mijn idee.
Dus per liter had ik 2 keer dat aantal nodig. 30 Blokjes per liter.
De anijs van de Ruijter zit in doosjes verpakt. Elk doosje bevat 12 blokjes en de doosjes zelf zitten weer per 3 in een cellofaantje verpakt.
Om te proberen wilde ik eerst maar eens 5 liter wijn maken.
Ik kocht dus 5 pakken van 3 doosjes met in elk doosje 12 blokjes.
Ik gebruikte in werkelijkheid dus 36 blokjes per liter, iets meer als ik dacht nodig te hebben maar naar mijn inschatting zou dat de smaak niet te sterk maken.
De berekeningen.
Ik wilde een wijn maken van ongeveer 12% alcohol. De alcohol moest kunnen concurreren met de sterke anijssmaak.
Daarnaast wilde ik niet al te veel zuur in de wijn. De combinatie van alcohol met anijs zou al sterk genoeg zijn. Een zuurgraad van 6 zou moeten volstaan.
Eerst de zuurberekeningen.
Dat is gemakkelijk. Anijs bevat van zichzelf geen zuur.
Ik wilde een zuurgraad van 6, dat is 6 gram zuur per liter wijn.
Voor 5 liter wijn moest ik dus 5 liter x 6 gram zuur = 30 gram zuur toevoegen.
Ik kon niet heel goed inschatten welk zuur het beste bij de anijssmaak zou passen. Daarom besloot ik een mix te gebruiken.
Ik mengde 10 gram wijnsteenzuur, met 10 gram appelzuur en 10 gram citroenzuur.
Dan de suiker berekeningen.
Om 1% alcohol in een liter wijn te krijgen heb je 18 gram suiker nodig.
Voor 12% alcohol heb je dan 216 gram suiker per liter most nodig.
Om 5 liter wijn te maken van 12% heb je dus 12% x 18 gram x 5 liter = 1080 gram suiker nodig.
Eens kijken wat de verpakking aangeeft.
Per 100 gram maar liefst 98 gram suiker !!!!
Elk pakje anijs weegt 50 gram en heeft dus bijna 50 gram suiker.
Ik ging 15 pakjes gebruiken dat is dus 15 pakjes van elk 50 gram = 750 gram suiker.
Ik had in totaal 1080 gram suiker nodig. In de anijsblokjes zelf zat in totaal dus al 750 gram suiker. Ik moest dus zelf nog 1080 - 750 = 330 gram suiker toevoegen.
Body.
Ik verwachtte dat de anijs niet veel body aan de wijn zou geven. Daarom moest ik dat dus zelf toevoegen.
Daarom besloot ik 1 fles van 750 cl bananensap toe te voegen.
Bananensap voegt natuurlijk ook suiker toe, waardoor het alcohol percentage iets verder zal oplopen.
Maar bananensap voegt ook voeding toe, en over het algemeen zijn de gistcellen dol op bananen waardoor de gisting vlotjes zal verlopen.
Bananensap is heel eenvoudig zelf te maken. Je neemt een paar kilo rijpe bananen en doet die in een grote pan. Zet de bananen onder water en kook de prut een half uurtje op een laag vuurtje.
Zeef de bananenprut door een keukenzeef, en klaar is Kees.
We gaan wijn maken.
Dag 1
Ik begon zoals ik altijd begin met het maken van een giststarter.
Een giststarter zorgt ervoor dat je in 1 keer een enorme hoeveelheid gistcellen aan je most toevoegd. Daardoor zal de gisting snel op gang komen en heb je dus minder kans op bederf.
Wil je meer weten over de effecten van een giststarter. Of wil je weten hoe je een giststarter moet maken, klik dan hier voor mijn verhaal over dit onderwerp.
Dag 2
De giststarter stond hevig te gisten. Precies wat ik nodig had. Ik kon dus verder met de volgende stappen.
Eerst goot ik de giststarter in een DJ. Ik gebruikte hiervoor een plastic DJ. Eigenlijk zijn het gewoon 5-liter waterflessen die ik elk jaar in Frankrijk voor minder als 1 euro per stuk koop. In Belgie kun je deze flessen ook in de grote supermarkten kopen. Een rubberen stop past er precies in !!!
Op de foto lijkt het aslof er suikerklontjes in de bak liggen, maar het zijn de anijsblokken.
Toen pakte ik de 15 pakken anijs uit en deed ze in een pan. Daarbij deed ik 300 gram suiker en mijn mix van totaal 30 gram zuur.
Zoals je ziet gebruikte ik iets minder suiker als ik nodig had. Maar dat beetje tekort (30 gram) zou gecompenseerd worden door de suiker die in het bananensap zit.
Ik goot een liter water in de pan en al roerende verhitte ik het geheel. Op deze manier loste de anijs, het zuur en de suiker makkelijk op.
Toen alles was opgelost liet ik het weer afkoelen tot kamertemperatuur.
Daarna ging het mengsel samen met het bananensap in de gistingsfles.
Ik vulde de fles met water aan tot er 4 liter in totaal in zat.
Op deze manier hield ik ruimte over voor het geval de most erg zou gaan schuimen.
Ik plaatste wel een rubberen dop met waterslot op de fles.
Dag 3
De gisting is aangeslagen maar gaat niet zo vlot als ik zou willen. Wellicht houdt de gist niet zo van anijs ????
Dag 4
De fles staat te gisten maar niet erg vlot. Ik besloot het risico te nemen en de fles met water aan te vullen tot 5 liter.
Een paar weken later.
Deze most heeft heel lang, langzaam staan te gisten. Maar was na een paar weken toch echt uitgegist.
Vijf maanden later.
De wijn was nu klaar. Een heleboel sediment lag op de bodem van de fles, maar een deel van de anijs bleef gewoon op de wijn drijven.
Ik verwachtte niet dat deze wijn verder zou klaren, en heb hem gebotteld.
Anderhalf jaar later.
December 2010. Kerst. Altijd DE gelegenheid om een speciale fles wijn open te trekken.
Verrukkelijk. Als je van anijs houdt dan is deze wijn een absolute aanrader. Een volle smaak (komt door de bananen) niet te zuur en veel anijs aroma. Geweldig.
Laat deze wijn dus minimaal 1 jaar rijpen voordat je een flesje opentrekt. Als je hem dus nu maakt dan heb je volgend jaar met Kerst iets speciaals op tafel.
Ingredienten voor 5 liter anijswijn:
- 15 pakken van 12 blokjes anijs van de Ruijter.
Deze hoeveelheid proefondervindelijk vaststellen.
- 300 gram suiker
Ook hier geldt dat deze hoeveelheid afhankelijk is van de hoeveelheid suiker die in de anijsblokjes zit. Doe de berekeningen zoals hierboven beschreven.
- 30 gram zuur. Neem een mix van 10 gram appelzuur, 10 gram citroenzuur en 10 gram wijnsteenzuur.
- Giststarter
- 1 fles (750 cl) bananensap.
Verwijzingen in dit verhaal:
- Waarom en hoe maak je een giststarter.
Luc Volders
Copyright 2011
Geen deel van deze publicatie mag worden overgenomen
in welke vorm dan ook (web-pagina's, forums of gedrukte tekst)
zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de
auteur.
Anise !!! Every real Dutch kid knows it. We have a traditional Dutch thing thats called 'beschuit met muisjes' given at the birth of a chils. The 'muisjes' are anise seed covered with sugar in the color red for a girl and blue for a boy.
And then winters. When it is really cold and the flue is around one drinks hot milk with anise.
But real men know anisette (like Pastis or Ricard as brand names), Ouzo, Arak, Raki, Sambuca or Mastika.
All names for anise-liquors. Strong anise flavored high alcoholic beverages. Mostly served in warm-climate mediterranean countries.
But anisewine. I had never heard of it. Then someone on an american winemaking forum mentioned that he was going to make it. He was going to use anise seeds.
How was I to get aniseseed. And how much would I need. This is uncharted territory. Territory for the Starship Enterprise: to baldly go where no man has gone before.
Indeed exactly the kind of challenge I like.
How to proceed ???
I gave it a good thought, and then the idea emerged.
Like said before in Holland during cold winterevenings still a lot of warm milk with anise is consumed. I admit that I am also guilty of that phenomenon. When a flue is around the next corner warm milk with anise works better as a glas of wine.
So we make this drink by dissolving anise blocks in warm milk.
These blocks are from the Dutch brand 'de Ruijter'
No doubt there is a similar produkt in other countries.
So would it be possible to dissolve these anise-blocks in water in stead of milk ??? Lets have a try.
I started with dissolving 5 blocks in half a liter water. That gave not enough flavor. Next 10 blocks. Still not enough. At 15 blocks I hit the jackpot.
So if I dissolved 15 blocks anise in half a liter water I had a strong enough flavor.
So for a liter I needed double that amount. 30 blocks per liter.
The anise from 'the Ruijter' is packed in boxes. Each box contains 12 blocks and the boxes are sealed in quantities of 3.
For starters I decided to make 5 liter wine.
So I bought 5 packs of each 3 boxes which contained 12 blocks per box. So in my wine I would use 36 blocks per liter. A bit more as I really needed. However I did not suppose it would make the flavor too strong.
The calculations.
I wanted to make a wine of approximately 12% alcohol. That is more as usual for a white wine. My idea was that the alcohol had to compete with the strong anise flavor. Therefore a bit more alcohol was justified.
I did not want too much acid in the wine. The combination of the alcohol with the anise would be strong enough. An acidity of 6 should be sufficient.
First the acid calculations.
Well this is easy.
Anise does not contain any acid at all.
I wanted an acidity of 6, being 6 gram acid per liter wine.
For 5 liter I therefore would need to add 5 liter x 6 gram acid = 30 gram acid.
It was impossible for me to guess which acid would be the most suited for this wine. So I decided to use a mix.
I mixed 10 gram malic acid with 10 gram citric acid and 10 gram tartaric acid.
Next the sugar calculations.
To get 1% alcohol in 1 liter wine you need 18 gram sugar.
So for getting 12% alcohol you will need 216 gram sugar.
And for making 5 liter of 12% you will need 12% x 18 gram x 5 liter = 1080 gram sugar.
Now lets see what the anise packaging tells us.
Per 100 gram there is no less as 98 gram sugar !!!!
Each package weighs 50 gram and therefore consists of almost 50 gram sugar.
I was going to use 15 packs and that sums up to 15 packs of each 50 gram =750 gram sugar.
I needed a total of 1080 gram sugar. The anise blocks itself contain 750 gram sugar. So I had to add myself 1080 -750 = 330 gram sugar.
Body.
Well the anise itself would not bring a lot of body to the wine. I would need to improvise there.
So I decided to add 1 bottle of 750 cl bananajuice.
Bananajuice also contains sugar. That means that the alcohol percentage would rise a bit.
However bananajuice also adds nutrients en generally yeast really loves banana's, which makes sure fermentation will go smoothly.
Making bananajuice is easy. Take a few kilo very ripe banana's. Put them in a large pan and pour water over them. Now simmer this for about 30 minutes.
Sieve the bananapulp and thats it.
Now lets make wine.
Day 1
I started like always with making a yeast starter. The purpose of a yeast starter is to add a large amount of very active yeast cells to your must. That makes sure fermentation starts quickly and therefore there is less chance for spoiling.
If you want to learn more about the benefits of a yeast starter. Or if you just want to know how to make one, click here for my story on this subject.
Day 2
The yeaststarter was vigorously fermenting. Just what I needed. So I could proceed with the next steps.
First I poured the yeast starter in a 5 liter carboy. I used a plastic carboy for this. Actually these are 5-liter water bottles I buy each year in France for less as a euro (dollar) each. You can get these also in Belgium at the large supermarkets. A rubber bung fits the exactly just like a real-carboy !!!!
This looks like sugar lumps but are actually my anise blocks/lumps.
Next I unpacked the 15 packs anise and put them in a large pan. I added 300 gram sugar and the mix of 30 gram acid.
As you can see I added a bit less sugar as calculated. This small bit (30 gram) would be compensated by the sugar that is present in the bananajuice.
I poured a liter water in the pan and while stirring I heated the mix slowly. This way the anise, sugar and acid dissolbved easily.
When everything had dissolved I let it cool, down to room temperature.
Next this mix was poured into the carboy together with the bananajuice.
I filled the carboy to a total of 4 liter with plain water.
This way there would be room for foaming.
I did place a rubber bung with a waterlock on the carboy.
Day 3
Fermentation started indeed but was much more slow as I would expect. Maybe yeast does not like anise ???
Day 4
The must was fermenting but still not vigorously. Therefore I filled the carboy to the brim with plain water.
A few weeks later.
The must finished fermenting. It fermentation was very slow and therfore took a long time.
Five months later.
The wine had finished. A lot of sediment was at the bottom of the carboy, but part of the anise still floated on top of the must.
I did not expect this wine to clear any further and bottled it.
One and a half year later.
December 2010. Christmas. As always THE occasion to join that special bottle of wine with family and loved ones.
Deliscious !!! If you like anise this wine is really recommended. Great mouthfeel (the banana's did this) not to acidic and a lot of anise flavor. Really great !!
Let this wine age at least 1 year before you open a bottle. So, make this wine now and next year Christmas you will have something special.
Ingredients for 5 liter anisewine:
- 15 packs of 12 block anise from 'the Ruijter'
As you will not find this brand easily outside of Holland, please estimate and try the amount you will use.
- 300 gram sugar
This depends on the amount of sugar that is in the anise you are using. Do the calculations like described above.
- 30 gram acid. Make a mix of 10 gram tartaric acid, 10 gram malic acid and 10 gram citric acid.
- Yeaststarter
- 1 bottle (wine bottle 750 cl) bananajuice
Links in this story:
- Why and how to make a yeaststarter
Luc Volders
Copyright 2011
No part of this publication and pictures may be reproduced
in any form (printed text, web-pages, weblogs or forums)
without written permission of the author.
Anijs !!! Wie als rechtgeaarde nederlandse jongen kent het niet. Beschuit met muisjes, de muisjes zijn anijs. Warme melk met anijs.
De echte mannen kennen het natuurlijk als Anisette (Pastis of Ricard als merknaam), Ouzo, Arak, Raki, Sambuca of Mastika. Allemaal termen voor anijslikeur.
Maar anijswijn. Daar had ik nog nooit van gehoord. Totdat iemand op een Amerikaans wijnmakersforum meldde dat hij het wel eens wilde gaan maken. Anijszaad ging hij er voor gebruiken.
Maar hoe kom je in Nederland aan anijszaad. En hoeveel heb je dan wel niet nodig. Dit is onontgonnen terrein. Terrein van de Starship Enterprise: to baldly go were no man has gone before.
Inderdaad precies het soort uitdaging dat ik graag aanga.
Hoe moest ik het aanpakken.
Eerst maar eens goed nadenken. En toen had ik het.
In Nederland wordt op de koude winteravonden nog heel veel warme melk met anijs gedronken. Ik geef toe ook ik maak me daar schuldig aan. Als je een griepje voelt aankomen dan werkt warme melk met anijs beter als een glas wijn.
Deze warme melk met anijs wordt gemaakt door anijsblokjes van de Ruijter in warme melk op te lossen.
Maar zou het niet kunnen dat deze blokjes ook in water oplossen ??? Meteen geprobeert.
Eerst 5 blokjes anijs in een halve liter water opgelost. Dat gaf niet genoeg anijs-smaak. Toen 10 blokjes. Ook nog niet genoeg smaak. Bij 15 blokjes was het raak.
Als ik dus 15 blokjes anijs in een halve liter water oploste was de smaak sterk genoeg naar mijn idee.
Dus per liter had ik 2 keer dat aantal nodig. 30 Blokjes per liter.
De anijs van de Ruijter zit in doosjes verpakt. Elk doosje bevat 12 blokjes en de doosjes zelf zitten weer per 3 in een cellofaantje verpakt.
Om te proberen wilde ik eerst maar eens 5 liter wijn maken.
Ik kocht dus 5 pakken van 3 doosjes met in elk doosje 12 blokjes.
Ik gebruikte in werkelijkheid dus 36 blokjes per liter, iets meer als ik dacht nodig te hebben maar naar mijn inschatting zou dat de smaak niet te sterk maken.
De berekeningen.
Ik wilde een wijn maken van ongeveer 12% alcohol. De alcohol moest kunnen concurreren met de sterke anijssmaak.
Daarnaast wilde ik niet al te veel zuur in de wijn. De combinatie van alcohol met anijs zou al sterk genoeg zijn. Een zuurgraad van 6 zou moeten volstaan.
Eerst de zuurberekeningen.
Dat is gemakkelijk. Anijs bevat van zichzelf geen zuur.
Ik wilde een zuurgraad van 6, dat is 6 gram zuur per liter wijn.
Voor 5 liter wijn moest ik dus 5 liter x 6 gram zuur = 30 gram zuur toevoegen.
Ik kon niet heel goed inschatten welk zuur het beste bij de anijssmaak zou passen. Daarom besloot ik een mix te gebruiken.
Ik mengde 10 gram wijnsteenzuur, met 10 gram appelzuur en 10 gram citroenzuur.
Dan de suiker berekeningen.
Om 1% alcohol in een liter wijn te krijgen heb je 18 gram suiker nodig.
Voor 12% alcohol heb je dan 216 gram suiker per liter most nodig.
Om 5 liter wijn te maken van 12% heb je dus 12% x 18 gram x 5 liter = 1080 gram suiker nodig.
Eens kijken wat de verpakking aangeeft.
Per 100 gram maar liefst 98 gram suiker !!!!
Elk pakje anijs weegt 50 gram en heeft dus bijna 50 gram suiker.
Ik ging 15 pakjes gebruiken dat is dus 15 pakjes van elk 50 gram = 750 gram suiker.
Ik had in totaal 1080 gram suiker nodig. In de anijsblokjes zelf zat in totaal dus al 750 gram suiker. Ik moest dus zelf nog 1080 - 750 = 330 gram suiker toevoegen.
Body.
Ik verwachtte dat de anijs niet veel body aan de wijn zou geven. Daarom moest ik dat dus zelf toevoegen.
Daarom besloot ik 1 fles van 750 cl bananensap toe te voegen.
Bananensap voegt natuurlijk ook suiker toe, waardoor het alcohol percentage iets verder zal oplopen.
Maar bananensap voegt ook voeding toe, en over het algemeen zijn de gistcellen dol op bananen waardoor de gisting vlotjes zal verlopen.
Bananensap is heel eenvoudig zelf te maken. Je neemt een paar kilo rijpe bananen en doet die in een grote pan. Zet de bananen onder water en kook de prut een half uurtje op een laag vuurtje.
Zeef de bananenprut door een keukenzeef, en klaar is Kees.
We gaan wijn maken.
Dag 1
Ik begon zoals ik altijd begin met het maken van een giststarter.
Een giststarter zorgt ervoor dat je in 1 keer een enorme hoeveelheid gistcellen aan je most toevoegd. Daardoor zal de gisting snel op gang komen en heb je dus minder kans op bederf.
Wil je meer weten over de effecten van een giststarter. Of wil je weten hoe je een giststarter moet maken, klik dan hier voor mijn verhaal over dit onderwerp.
Dag 2
De giststarter stond hevig te gisten. Precies wat ik nodig had. Ik kon dus verder met de volgende stappen.
Eerst goot ik de giststarter in een DJ. Ik gebruikte hiervoor een plastic DJ. Eigenlijk zijn het gewoon 5-liter waterflessen die ik elk jaar in Frankrijk voor minder als 1 euro per stuk koop. In Belgie kun je deze flessen ook in de grote supermarkten kopen. Een rubberen stop past er precies in !!!
Op de foto lijkt het aslof er suikerklontjes in de bak liggen, maar het zijn de anijsblokken.
Toen pakte ik de 15 pakken anijs uit en deed ze in een pan. Daarbij deed ik 300 gram suiker en mijn mix van totaal 30 gram zuur.
Zoals je ziet gebruikte ik iets minder suiker als ik nodig had. Maar dat beetje tekort (30 gram) zou gecompenseerd worden door de suiker die in het bananensap zit.
Ik goot een liter water in de pan en al roerende verhitte ik het geheel. Op deze manier loste de anijs, het zuur en de suiker makkelijk op.
Toen alles was opgelost liet ik het weer afkoelen tot kamertemperatuur.
Daarna ging het mengsel samen met het bananensap in de gistingsfles.
Ik vulde de fles met water aan tot er 4 liter in totaal in zat.
Op deze manier hield ik ruimte over voor het geval de most erg zou gaan schuimen.
Ik plaatste wel een rubberen dop met waterslot op de fles.
Dag 3
De gisting is aangeslagen maar gaat niet zo vlot als ik zou willen. Wellicht houdt de gist niet zo van anijs ????
Dag 4
De fles staat te gisten maar niet erg vlot. Ik besloot het risico te nemen en de fles met water aan te vullen tot 5 liter.
Een paar weken later.
Deze most heeft heel lang, langzaam staan te gisten. Maar was na een paar weken toch echt uitgegist.
Vijf maanden later.
De wijn was nu klaar. Een heleboel sediment lag op de bodem van de fles, maar een deel van de anijs bleef gewoon op de wijn drijven.
Ik verwachtte niet dat deze wijn verder zou klaren, en heb hem gebotteld.
Anderhalf jaar later.
December 2010. Kerst. Altijd DE gelegenheid om een speciale fles wijn open te trekken.
Verrukkelijk. Als je van anijs houdt dan is deze wijn een absolute aanrader. Een volle smaak (komt door de bananen) niet te zuur en veel anijs aroma. Geweldig.
Laat deze wijn dus minimaal 1 jaar rijpen voordat je een flesje opentrekt. Als je hem dus nu maakt dan heb je volgend jaar met Kerst iets speciaals op tafel.
Ingredienten voor 5 liter anijswijn:
- 15 pakken van 12 blokjes anijs van de Ruijter.
Deze hoeveelheid proefondervindelijk vaststellen.
- 300 gram suiker
Ook hier geldt dat deze hoeveelheid afhankelijk is van de hoeveelheid suiker die in de anijsblokjes zit. Doe de berekeningen zoals hierboven beschreven.
- 30 gram zuur. Neem een mix van 10 gram appelzuur, 10 gram citroenzuur en 10 gram wijnsteenzuur.
- Giststarter
- 1 fles (750 cl) bananensap.
Verwijzingen in dit verhaal:
- Waarom en hoe maak je een giststarter.
Luc Volders
Copyright 2011
Geen deel van deze publicatie mag worden overgenomen
in welke vorm dan ook (web-pagina's, forums of gedrukte tekst)
zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de
auteur.
Anise !!! Every real Dutch kid knows it. We have a traditional Dutch thing thats called 'beschuit met muisjes' given at the birth of a chils. The 'muisjes' are anise seed covered with sugar in the color red for a girl and blue for a boy.
And then winters. When it is really cold and the flue is around one drinks hot milk with anise.
But real men know anisette (like Pastis or Ricard as brand names), Ouzo, Arak, Raki, Sambuca or Mastika.
All names for anise-liquors. Strong anise flavored high alcoholic beverages. Mostly served in warm-climate mediterranean countries.
But anisewine. I had never heard of it. Then someone on an american winemaking forum mentioned that he was going to make it. He was going to use anise seeds.
How was I to get aniseseed. And how much would I need. This is uncharted territory. Territory for the Starship Enterprise: to baldly go where no man has gone before.
Indeed exactly the kind of challenge I like.
How to proceed ???
I gave it a good thought, and then the idea emerged.
Like said before in Holland during cold winterevenings still a lot of warm milk with anise is consumed. I admit that I am also guilty of that phenomenon. When a flue is around the next corner warm milk with anise works better as a glas of wine.
So we make this drink by dissolving anise blocks in warm milk.
These blocks are from the Dutch brand 'de Ruijter'
No doubt there is a similar produkt in other countries.
So would it be possible to dissolve these anise-blocks in water in stead of milk ??? Lets have a try.
I started with dissolving 5 blocks in half a liter water. That gave not enough flavor. Next 10 blocks. Still not enough. At 15 blocks I hit the jackpot.
So if I dissolved 15 blocks anise in half a liter water I had a strong enough flavor.
So for a liter I needed double that amount. 30 blocks per liter.
The anise from 'the Ruijter' is packed in boxes. Each box contains 12 blocks and the boxes are sealed in quantities of 3.
For starters I decided to make 5 liter wine.
So I bought 5 packs of each 3 boxes which contained 12 blocks per box. So in my wine I would use 36 blocks per liter. A bit more as I really needed. However I did not suppose it would make the flavor too strong.
The calculations.
I wanted to make a wine of approximately 12% alcohol. That is more as usual for a white wine. My idea was that the alcohol had to compete with the strong anise flavor. Therefore a bit more alcohol was justified.
I did not want too much acid in the wine. The combination of the alcohol with the anise would be strong enough. An acidity of 6 should be sufficient.
First the acid calculations.
Well this is easy.
Anise does not contain any acid at all.
I wanted an acidity of 6, being 6 gram acid per liter wine.
For 5 liter I therefore would need to add 5 liter x 6 gram acid = 30 gram acid.
It was impossible for me to guess which acid would be the most suited for this wine. So I decided to use a mix.
I mixed 10 gram malic acid with 10 gram citric acid and 10 gram tartaric acid.
Next the sugar calculations.
To get 1% alcohol in 1 liter wine you need 18 gram sugar.
So for getting 12% alcohol you will need 216 gram sugar.
And for making 5 liter of 12% you will need 12% x 18 gram x 5 liter = 1080 gram sugar.
Now lets see what the anise packaging tells us.
Per 100 gram there is no less as 98 gram sugar !!!!
Each package weighs 50 gram and therefore consists of almost 50 gram sugar.
I was going to use 15 packs and that sums up to 15 packs of each 50 gram =750 gram sugar.
I needed a total of 1080 gram sugar. The anise blocks itself contain 750 gram sugar. So I had to add myself 1080 -750 = 330 gram sugar.
Body.
Well the anise itself would not bring a lot of body to the wine. I would need to improvise there.
So I decided to add 1 bottle of 750 cl bananajuice.
Bananajuice also contains sugar. That means that the alcohol percentage would rise a bit.
However bananajuice also adds nutrients en generally yeast really loves banana's, which makes sure fermentation will go smoothly.
Making bananajuice is easy. Take a few kilo very ripe banana's. Put them in a large pan and pour water over them. Now simmer this for about 30 minutes.
Sieve the bananapulp and thats it.
Now lets make wine.
Day 1
I started like always with making a yeast starter. The purpose of a yeast starter is to add a large amount of very active yeast cells to your must. That makes sure fermentation starts quickly and therefore there is less chance for spoiling.
If you want to learn more about the benefits of a yeast starter. Or if you just want to know how to make one, click here for my story on this subject.
Day 2
The yeaststarter was vigorously fermenting. Just what I needed. So I could proceed with the next steps.
First I poured the yeast starter in a 5 liter carboy. I used a plastic carboy for this. Actually these are 5-liter water bottles I buy each year in France for less as a euro (dollar) each. You can get these also in Belgium at the large supermarkets. A rubber bung fits the exactly just like a real-carboy !!!!
This looks like sugar lumps but are actually my anise blocks/lumps.
Next I unpacked the 15 packs anise and put them in a large pan. I added 300 gram sugar and the mix of 30 gram acid.
As you can see I added a bit less sugar as calculated. This small bit (30 gram) would be compensated by the sugar that is present in the bananajuice.
I poured a liter water in the pan and while stirring I heated the mix slowly. This way the anise, sugar and acid dissolbved easily.
When everything had dissolved I let it cool, down to room temperature.
Next this mix was poured into the carboy together with the bananajuice.
I filled the carboy to a total of 4 liter with plain water.
This way there would be room for foaming.
I did place a rubber bung with a waterlock on the carboy.
Day 3
Fermentation started indeed but was much more slow as I would expect. Maybe yeast does not like anise ???
Day 4
The must was fermenting but still not vigorously. Therefore I filled the carboy to the brim with plain water.
A few weeks later.
The must finished fermenting. It fermentation was very slow and therfore took a long time.
Five months later.
The wine had finished. A lot of sediment was at the bottom of the carboy, but part of the anise still floated on top of the must.
I did not expect this wine to clear any further and bottled it.
One and a half year later.
December 2010. Christmas. As always THE occasion to join that special bottle of wine with family and loved ones.
Deliscious !!! If you like anise this wine is really recommended. Great mouthfeel (the banana's did this) not to acidic and a lot of anise flavor. Really great !!
Let this wine age at least 1 year before you open a bottle. So, make this wine now and next year Christmas you will have something special.
Ingredients for 5 liter anisewine:
- 15 packs of 12 block anise from 'the Ruijter'
As you will not find this brand easily outside of Holland, please estimate and try the amount you will use.
- 300 gram sugar
This depends on the amount of sugar that is in the anise you are using. Do the calculations like described above.
- 30 gram acid. Make a mix of 10 gram tartaric acid, 10 gram malic acid and 10 gram citric acid.
- Yeaststarter
- 1 bottle (wine bottle 750 cl) bananajuice
Links in this story:
- Why and how to make a yeaststarter
Luc Volders
Copyright 2011
No part of this publication and pictures may be reproduced
in any form (printed text, web-pages, weblogs or forums)
without written permission of the author.
vrijdag 4 november 2011
SG magie / SG Magic
Scroll down for the English version
Stel je de volgende situatie voor.
Je hebt haast. Je bent ver van huis en hebt vers fruit gekregen. Je gaat naar huis en aan de slag. Je hebt er pulp van gemaakt en nu is het al veel te laat. Toch moet het gaan gisten om bederf te voorkomen. Dus dan maar wat suiker erbij doen en gist.
De most gaat inderdaad aan het gisten. Nu wil je een wijntje maken van 11% alcohol, maar wat was nu het oorspronkelijke soortelijk gewicht?? Je weet het niet. Je hebt het toendertijd niet gemeten. En omdat je suiker hebt toegevoegd en de boel aan het gisten is kun je dat ook niet meer achterhalen. Of wel soms ??? Hoeveel suiker had je al toegevoegd. Oh, ja, het was laat en je weet het niet meer. Hoeveel suiker moet je nu nog toevoegen om aan de 11% te komen. Is daar een oplossing voor ???
Of stel de volgende situatie voor. Je wijn is uitgegist. Maar hoeveel suiker zit er nu nog in, en hoeveel alcohol ??? De Hydrometer (SG-meter) geeft wel een getal aan, maar je weet dat dat vertekend is omdat het een mix is van alcohol, water en restsuikers. Wat zet ik nu op het etiket ?? Zoet of droog kan ik nog wel proeven, maar hoeveel alcohol zit er nu in ??? Dat is toch voor ons amateurs niet te achterhalen of wel ???
En dan het volgende. We maken allemaal wijn en volgen daarvoor bepaalde tabellen. Je voegt suiker toe aan een most en daardoor zal je een bepaald alcohol percentage kunnen krijgen. Maar wie zegt dat je dat percentage inderdaad bereikt. Zou het niet mooi zijn om, als je wijn klaar is, op de een of andere manier het alcohol percentage te kunnen controleren.
En dan het laatste voorbeeld, echt uit de praktijk genomen. Ik had mijn pruimen tot pulp gestampt en er pecto enzymen, sulfiet, gistvoeding, een giststarter en suiker bij gedaan. Toen ging ik na een paar dagen persen. Maar de most was al aan het gisten en er zat dus al alcohol in. Hoeveel suiker moest ik nu nog gaan toevoegen om een wijntje van 13% te krijgen......
Allemaal dingen waar we vast wel eens mee te maken hebben gehad.
Maar gelukkig kunnen we door middel van de juiste metingen alles van een onbekende most achterhalen wat we maar willen.
Het beste dat je daarvoor kunt gebruiken is een wijn-weger. Een wijn-weger is een SG meter met een beperkte schaal. De schaal loopt aan de bovenkant van 10 naar 0 en van 0 naar beneden naar 20.
Je moet dit lezen als een schaal die van 990 tot 1020 loopt.
In de wijnweger is een thermometer vast ingebouwd om de metingen bij de juiste temperatuur (20 graden celsius) te kunnen doen.
Kun je niet aan een wijn-weger komen, of vindt je de uitgave te hoog ??? Treur niet je kunt hetzelfde bereiken met je standaard hydrometer, maar het aflezen van de schaal kan wat moeilijker zijn.
We gaan hier te werk met mijn praktijkvoorbeeld van de pruimenmost met suiker. Ik wilde een wijn van 13% maken, maar wist het SG van de most niet. Natuurlijk wist ik wel dat ik 2 kilo suiker had toegevoegd, maar ik wist toen het pers rendement nog niet. Met andere woorden er zat een onbekende hoeveelheid suiker in een onbekende hoeveelheid sap.
Belangrijk in eerste instantie is altijd om te weten hoe hoog de zuurgraad is. Titratie van het sap gaf een zuurgraad van 9.
Ik moest waarschijnlijk nog wat suiker gaan toevoegen (opgelost in water) dat de zuurgraad iets omlaag zou brengen, en ook de gisting zelf zal de zuurgraad wat verlagen. Dus de zuurgraad vond ik goed.
Dus gaan we met de wijnweger aan de slag.
Eerst nam ik een monster van het pruimensap sap. Het monster wordt een tijdje in de koelkast gezet totdat het lekker koud is. Toen goot ik precies 250 ml van het sap in een maatbuis. Dit afmeten moet exact gebeuren.
De volgende stap was de wijnweger in het sap zakken en wachten tot de temperatuur tot 20 graden is gestegen (het ijkpunt van de meter). Toen las ik op het niveau van de vloeistof de schaal af.
Je ziet dat door de grote schaalverdeling het aflezen makkelijk gaat. In mijn voorbeeld las ik hier het getal 4 af (1 streepje onder de 5).
Je ziet dat dit aflezen met de standaard hydrometer een stuk moeilijker gaat. Ik las hier rond de 1000 af.
Het afgelezen getal wordt genoteerd voor de latere bewerkingen.
Dan komt de volgende stap. Ik goot de 250 mililiter in een erlemeier en zette deze op een laag vuurtje op het fornuis. Het sap werd nu gekookt totdat meer dan de helft vedampt is. In dit geval koken we tot we bij de 100 ml lijn zijn. Het maakt niet zo heel veel uit hoeveel er vedampt is, je moet enkel zorgen dat alle alcohol verdampt is en als de helft van de vloeistof verdampt is dan kun je daar wel zeker van zijn.
Dan gaat het vuur uit, plaats ik de erlemeier in de koelkast zodat het sap goed kan afkoelen. Na een tijdje als het goed koud is haal ik het sap uit de koelkast. Het sap gaat weer in de maatbuis, en ik neem vervolgens gedestilleerd water (of bij gebrek daaraan gewoon kraanwater) en vul aan tot ik weer exact 250 mililiter heb. Dan weer wachten totdat de temperatuur weer tot 20 graden gestegen is. Op vloeistof niveau las ik de schaal weer af.
De wijnweger gaf in mijn voorbeeld 15 aan.
De hydrometer gaf rond de 1012 aan. Ook hier geld weer dat door de kleine schaalverdeling het aflezen van de hydrometer een stuk moeilijker ging.
We hebben nu de getallen die we nodig hebben voor onze analyse.
De Hydrometer gaf bij de eerste meeting 1000 en bij de tweede meting 1012. Het verschil in SG is dan 12.
De Wijnweger gaf bij de eerste meting 4 aan en bij de tweede meting 15. Ook hier een verschil in SG van 11.
Het verschil in SG is dus ongeveer 11.
Nu zoeken we eerst het getal 11 op in de volgende tabel.
Aan de hand van de metingen en de tabel kon ik dus vaststellen dat bij een SG verschil van 11 er al 7,99 procent alcohol in mijn pruimenwijn gevormd was.
Maar we kunnen nog meer te weten komen.
We hebben het getal van de tweede meting. De wijnweger (die ik het nauwkeurigste acht) gaf als tweede meting het getal 15 aan.
Ook dat getal zoeken we op in de tabel en dan kunnen we aflezen dat er nog 38,8 gram restsuiker per liter most aanwezig was.
We hebben nu allerlei informatie over de most verzameld.
De zuurgraad was 9.
Er was 7,99% alcohol in de most aanwezig.
En er was nog 38,8 gram restsuiker aanwezig.
Ik wilde een wijn maken van 13% alcohol.
Ik kwam dus 13 - 7.99 = 5% alcohol te kort.
De 38,8 gram restsuiker geeft nog 2,1% alcohol dus moest er nog suiker toegevoegd worden voor 3% alcohol dus (3 x 18) = 54 gram per liter. Ik ga er daarbij van uit dat 18 gram alcohol 1% alcohol oplevert (zie mijn web-log van 28 februari 2007 http://wijnmaker.web-log.nl/wijn_weblog/2007/03/20/index.html )
Slowoord.
Ook al ben je vergeten de metingen te doen, of kom je er door tijdgebrek niet aan toe, dan is er nog niets verloren.
Met de juiste apparatuur, dat wil zeggen een wijnweger of een SG meter en een zuur-titratie set, kun je alles over je wijn achterhalen zelfs al staat hij nog te gisten.
Luc Volders
Copyright 2011
Geen deel van deze publicatie mag worden overgenomen in welke vorm dan ook (web-pagina's of gedrukte tekst) zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de auteur.
Imagine the following situation.
You are in a hurry. Far from home and just harvested fresh fruit. At home you start processing it immediately. After making pulp you realise it is late. Far too late. Still the pulp should start fermenting to keep it from spoiling. So you decide to add some sugar and yeast.
The must indeed starts fermenting. In the next days you decide to make a light wine with 11% alcohol from it. But what was the initial SG ?? You simply do not know. At the time you did not take the measurements. And because you decided to add sugar and the must is fermenting there is no way to retrieve the right info. Or is there ??? How much sugar did you added, oh yeah it was late and now you do not remember anymore. So how much sugar do you need to add to gain 11% alcohol or are you alreay above that ??? Any way of knowing ??? Is there a solution available ???
Or imagine the next situation. Your wine has finished fermenting. But how much residual sugar is left in it, and how much alcohol is in it ??? A hydrometer reading will give you a figure but you know that is out of line because the figure represents a mixure of water, alcohol and residual sugar. So what to put on the label ??? Sweet or dry is detectable by taste, but how much alcohol is in it ??? We amateurs can not get that information without professional equipment can we ???
Or think about this. We make wine according to rules laid out for us. We use an SG table to calculate the sugar in the must and to calculate hopw much sugar we need to add to obtain a certain amount of alcohol. Now wouldn't it be nice to have some way to test the actual alcohol pertentage in our finished product. Or test the alcohol percentage in a store bough wine.
The last example I am going to give you is one from my own experience. I had harvested plums. One batch I had meshed to pulp and added pecto-enzyme, sulphite, yeast nutrient, a yeast starter and sugar. After a few days I started pressing the pulp. The must was already fermenting so there was alcohol in it. When I added the sugar, I added it to the puilp without knowing how much juice I would get at pressing. Now how much sugar should I add to get a wine of 13%.......
All things I am shure that are recognisable.
Fortunately the problems can be solved. By making the right measurements even in a fermenting juice we can obtain any information about any must with unknown parameters we need.
The best thing to get for these kind of situations is a so called wine-weigher. A wine-weigher is an SG meter with a limited scale. On the upper side the scale goes from 10 to 0, and then from 0 to 20.
Read this as a scale from 990 to 1020. In the wine weigher there is a thermometer build in to help doing the measurements at the right temperature (20 degrees celsius).
If you can not lay your hands on a wine-weigher, or you find the expense to high (although it will only cost about 20 usd around here in europe) the next best thing to use is your standard hydrometer, but reading the scale might be a bit more difficult. Just give it a try.
I am going to demonstrate how to obtain the figures using my experience with the plum juice. So resuming: I wanted to make a wine of 13% but did not know the intial SG of the must. I did know that I added 2 kilo's of sugar, but at that time I had no idea how much juice the pulp would give after pressing. So in other words I had an unknow amount of sugar in a (after pressing) known amount of juice.
First important thing to know of course is the acidity. Titration showed me the must had an acidity of 9 grams per liter.
I estimated that I needed to add some sugar to the must, and when I would dissolve that in water it would bring the acidity down a bit. So the acidity was fine by me.
Ok, so lets start working with the SG.
First I took a sample of the juice. I put the sample in the refridgerator to cool it. Then I poured exactly 250 mili-liters of the juice in a measuring tube. This amount should be measured exactly.
Next step was to lower the wine-weigher in the juice and wait until temperature went up to 20 degrees celsius (at which the wine-weigher is calibrated). Then I read the point on the scale where the meter floated in the juice.
While the scale is large the reading is easy. In my case I read the floating level was at 4 (1 line under the five).
As you will notice the reading with a normal hydrometer is al lot more difficult. It floated around 1000.
Now the found figure was jotted down for future use.
On to the next step. I poured the 250 mili liters in a jar and put it on a mild fire on a stove. The juice was boiled until at least half of it has evaporated. In my example that is at the 100 mili liter line. It does not really matter how much has evaporated, just make sure all alcohol has, and you can be sure of that when at least half of the juice is evaporated.
Now take the jar from the fire let it cool a bit and put it in the refridgerator. When really cooled down I took it out of the fridge. I poured the juice back into the measuring tube and added distilled water (when lacking this tap water will do) and filled it up until exactly 250 mili-liters. Then I waited until the temperature reached again 20 degrees celsius. At that time I took my second reading with the wine-weigher.
The second reading gave me the figure 15.
The SG meter gave around 1012. Again due to the miniature scale the reading from the SG meter was more difficult.
So we now have the figures needed for our analyses.
The SG meter gave at the initial reading 1000 and at the second reading 1012. The difference is 12.
The wine-weigher gave as an intial reading 4 and at the second reading 15. So the difference is 11.
So as I trust my wine-weigher a bit more I use 11 as the measured difference.
Now we look for the figure 11 in the next table.
So with the readings and the table I now knew that at a difference of 11 in the SG readings there is already 7.99% alcohol in my must.
But wait, there is even more.
We still have the figure of the second reading. The wine-weigher (which I think is most accurate) gave as second reading 15.
We can look up this figure in the table and we can find that this gives 38,8 grams residual sugar in the must.
Now we have all information about the must we need to know.
De acidity was 9
There is already 7,99 % alcohol in the must.
There is 38,8 grams of residual sugar per liter.
Now I wanted to make a wine of 13%.
So I was 13 - 7.99 = 5% alcohol short.
The 38,8 grams of sugar will give me 2.1% alcohol so I have to add enough sugar for 3% alcohol and that is (3 x 18) = 54 grams per liter.
I always work with the formula that tells me that 18 grams sugar will gain 1% alcohol (look at my weblog of 28 february 2007 http://wijnmaker.web-log.nl/wijn_weblog/2007/03/20/index.html )
Famous last words.
Even if you have forgotten to take measurements by lack of time or whatever reason, nothing is lost.
Using the right equipment, meaning a wine-weigher or an SG meter and an acid titration set, you will be able to get any information you want about a must even when it is fermenting.
Luc Volders
Copyright 2011
No part of this text or pictures may be used in other publications (including web-pages, forums or printed text) without written permission from the author.
Stel je de volgende situatie voor.
Je hebt haast. Je bent ver van huis en hebt vers fruit gekregen. Je gaat naar huis en aan de slag. Je hebt er pulp van gemaakt en nu is het al veel te laat. Toch moet het gaan gisten om bederf te voorkomen. Dus dan maar wat suiker erbij doen en gist.
De most gaat inderdaad aan het gisten. Nu wil je een wijntje maken van 11% alcohol, maar wat was nu het oorspronkelijke soortelijk gewicht?? Je weet het niet. Je hebt het toendertijd niet gemeten. En omdat je suiker hebt toegevoegd en de boel aan het gisten is kun je dat ook niet meer achterhalen. Of wel soms ??? Hoeveel suiker had je al toegevoegd. Oh, ja, het was laat en je weet het niet meer. Hoeveel suiker moet je nu nog toevoegen om aan de 11% te komen. Is daar een oplossing voor ???
Of stel de volgende situatie voor. Je wijn is uitgegist. Maar hoeveel suiker zit er nu nog in, en hoeveel alcohol ??? De Hydrometer (SG-meter) geeft wel een getal aan, maar je weet dat dat vertekend is omdat het een mix is van alcohol, water en restsuikers. Wat zet ik nu op het etiket ?? Zoet of droog kan ik nog wel proeven, maar hoeveel alcohol zit er nu in ??? Dat is toch voor ons amateurs niet te achterhalen of wel ???
En dan het volgende. We maken allemaal wijn en volgen daarvoor bepaalde tabellen. Je voegt suiker toe aan een most en daardoor zal je een bepaald alcohol percentage kunnen krijgen. Maar wie zegt dat je dat percentage inderdaad bereikt. Zou het niet mooi zijn om, als je wijn klaar is, op de een of andere manier het alcohol percentage te kunnen controleren.
En dan het laatste voorbeeld, echt uit de praktijk genomen. Ik had mijn pruimen tot pulp gestampt en er pecto enzymen, sulfiet, gistvoeding, een giststarter en suiker bij gedaan. Toen ging ik na een paar dagen persen. Maar de most was al aan het gisten en er zat dus al alcohol in. Hoeveel suiker moest ik nu nog gaan toevoegen om een wijntje van 13% te krijgen......
Allemaal dingen waar we vast wel eens mee te maken hebben gehad.
Maar gelukkig kunnen we door middel van de juiste metingen alles van een onbekende most achterhalen wat we maar willen.
Het beste dat je daarvoor kunt gebruiken is een wijn-weger. Een wijn-weger is een SG meter met een beperkte schaal. De schaal loopt aan de bovenkant van 10 naar 0 en van 0 naar beneden naar 20.
Je moet dit lezen als een schaal die van 990 tot 1020 loopt.
In de wijnweger is een thermometer vast ingebouwd om de metingen bij de juiste temperatuur (20 graden celsius) te kunnen doen.
Kun je niet aan een wijn-weger komen, of vindt je de uitgave te hoog ??? Treur niet je kunt hetzelfde bereiken met je standaard hydrometer, maar het aflezen van de schaal kan wat moeilijker zijn.
We gaan hier te werk met mijn praktijkvoorbeeld van de pruimenmost met suiker. Ik wilde een wijn van 13% maken, maar wist het SG van de most niet. Natuurlijk wist ik wel dat ik 2 kilo suiker had toegevoegd, maar ik wist toen het pers rendement nog niet. Met andere woorden er zat een onbekende hoeveelheid suiker in een onbekende hoeveelheid sap.
Belangrijk in eerste instantie is altijd om te weten hoe hoog de zuurgraad is. Titratie van het sap gaf een zuurgraad van 9.
Ik moest waarschijnlijk nog wat suiker gaan toevoegen (opgelost in water) dat de zuurgraad iets omlaag zou brengen, en ook de gisting zelf zal de zuurgraad wat verlagen. Dus de zuurgraad vond ik goed.
Dus gaan we met de wijnweger aan de slag.
Eerst nam ik een monster van het pruimensap sap. Het monster wordt een tijdje in de koelkast gezet totdat het lekker koud is. Toen goot ik precies 250 ml van het sap in een maatbuis. Dit afmeten moet exact gebeuren.
De volgende stap was de wijnweger in het sap zakken en wachten tot de temperatuur tot 20 graden is gestegen (het ijkpunt van de meter). Toen las ik op het niveau van de vloeistof de schaal af.
Je ziet dat door de grote schaalverdeling het aflezen makkelijk gaat. In mijn voorbeeld las ik hier het getal 4 af (1 streepje onder de 5).
Je ziet dat dit aflezen met de standaard hydrometer een stuk moeilijker gaat. Ik las hier rond de 1000 af.
Het afgelezen getal wordt genoteerd voor de latere bewerkingen.
Dan komt de volgende stap. Ik goot de 250 mililiter in een erlemeier en zette deze op een laag vuurtje op het fornuis. Het sap werd nu gekookt totdat meer dan de helft vedampt is. In dit geval koken we tot we bij de 100 ml lijn zijn. Het maakt niet zo heel veel uit hoeveel er vedampt is, je moet enkel zorgen dat alle alcohol verdampt is en als de helft van de vloeistof verdampt is dan kun je daar wel zeker van zijn.
Dan gaat het vuur uit, plaats ik de erlemeier in de koelkast zodat het sap goed kan afkoelen. Na een tijdje als het goed koud is haal ik het sap uit de koelkast. Het sap gaat weer in de maatbuis, en ik neem vervolgens gedestilleerd water (of bij gebrek daaraan gewoon kraanwater) en vul aan tot ik weer exact 250 mililiter heb. Dan weer wachten totdat de temperatuur weer tot 20 graden gestegen is. Op vloeistof niveau las ik de schaal weer af.
De wijnweger gaf in mijn voorbeeld 15 aan.
De hydrometer gaf rond de 1012 aan. Ook hier geld weer dat door de kleine schaalverdeling het aflezen van de hydrometer een stuk moeilijker ging.
We hebben nu de getallen die we nodig hebben voor onze analyse.
De Hydrometer gaf bij de eerste meeting 1000 en bij de tweede meting 1012. Het verschil in SG is dan 12.
De Wijnweger gaf bij de eerste meting 4 aan en bij de tweede meting 15. Ook hier een verschil in SG van 11.
Het verschil in SG is dus ongeveer 11.
Nu zoeken we eerst het getal 11 op in de volgende tabel.
Oechsle | Vol % | restsuiker |
| Oechsle | Vol % | restsuiker |
| 0,5 | 0,34 | 1,3 |
| 12,5 | 9,21 | 32,3 |
| 1 | 0,67 | 2,6 |
| 13 | 9,62 | 33,6 |
| 1,5 | 1,01 | 3,9 |
| 13,5 | 10,02 | 34,9 |
| 2 | 1,35 | 5,1 |
| 14 | 10,44 | 36,2 |
| 2,5 | 1,7 | 6,4 |
| 14,5 | 10,87 | 37,5 |
| 3 | 2,04 | 7,7 |
| 15 | 11,3 | 38,8 |
| 3,5 | 2,38 | 9 |
| 15,5 | 11,73 | 40,1 |
| 4 | 2,74 | 10,3 |
| 16 | 12,16 | 41,3 |
| 4,5 | 3,09 | 11,7 |
| 16,5 | 12,6 | 42,6 |
| 5 | 3,45 | 12,9 |
| 17 | 13,05 | 43,9 |
| 5,5 | 3,8 | 14,2 |
| 17,5 | 13,48 | 45,2 |
| 6 | 4,16 | 15,5 |
| 18 | 13,92 | 46,6 |
| 6,5 | 4,54 | 16,8 |
| 18,5 | 14,38 | 47,8 |
| 7 | 4,91 | 18 |
| 19 | 14,83 | 49,1 |
| 7,5 | 5,28 | 19,3 |
| 19,5 | 15,29 | 50,4 |
| 8 | 5,66 | 20,6 |
| 20 | 15,75 | 51,7 |
| 8,5 | 6,04 | 21,9 |
| 20,5 | 16,22 | 53,0 |
| 9 | 6,42 | 23,2 |
| 21 | 16,67 | 54,3 |
| 9,5 | 6,81 | 24,5 |
| 21,5 | 17,14 | 55,6 |
| 10 | 7,2 | 25,8 |
| 22 | 17,6 | 56,9 |
| 10,5 | 7,6 | 27,1 |
| 22,5 | 18,54 | 58,2 |
| 11 | 7,99 | 28,4 |
| 23 | 18,8 | 59,5 |
| 11,5 | 8,4 | 29,7 |
| 23,5 | 19,1 | 60,8 |
| 12 | 8,79 | 31 |
| 24 | 19,47 | 62,1 |
Aan de hand van de metingen en de tabel kon ik dus vaststellen dat bij een SG verschil van 11 er al 7,99 procent alcohol in mijn pruimenwijn gevormd was.
Maar we kunnen nog meer te weten komen.
We hebben het getal van de tweede meting. De wijnweger (die ik het nauwkeurigste acht) gaf als tweede meting het getal 15 aan.
Ook dat getal zoeken we op in de tabel en dan kunnen we aflezen dat er nog 38,8 gram restsuiker per liter most aanwezig was.
We hebben nu allerlei informatie over de most verzameld.
De zuurgraad was 9.
Er was 7,99% alcohol in de most aanwezig.
En er was nog 38,8 gram restsuiker aanwezig.
Ik wilde een wijn maken van 13% alcohol.
Ik kwam dus 13 - 7.99 = 5% alcohol te kort.
De 38,8 gram restsuiker geeft nog 2,1% alcohol dus moest er nog suiker toegevoegd worden voor 3% alcohol dus (3 x 18) = 54 gram per liter. Ik ga er daarbij van uit dat 18 gram alcohol 1% alcohol oplevert (zie mijn web-log van 28 februari 2007 http://wijnmaker.web-log.nl/wijn_weblog/2007/03/20/index.html )
Slowoord.
Ook al ben je vergeten de metingen te doen, of kom je er door tijdgebrek niet aan toe, dan is er nog niets verloren.
Met de juiste apparatuur, dat wil zeggen een wijnweger of een SG meter en een zuur-titratie set, kun je alles over je wijn achterhalen zelfs al staat hij nog te gisten.
Luc Volders
Copyright 2011
Geen deel van deze publicatie mag worden overgenomen in welke vorm dan ook (web-pagina's of gedrukte tekst) zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de auteur.
Imagine the following situation.
You are in a hurry. Far from home and just harvested fresh fruit. At home you start processing it immediately. After making pulp you realise it is late. Far too late. Still the pulp should start fermenting to keep it from spoiling. So you decide to add some sugar and yeast.
The must indeed starts fermenting. In the next days you decide to make a light wine with 11% alcohol from it. But what was the initial SG ?? You simply do not know. At the time you did not take the measurements. And because you decided to add sugar and the must is fermenting there is no way to retrieve the right info. Or is there ??? How much sugar did you added, oh yeah it was late and now you do not remember anymore. So how much sugar do you need to add to gain 11% alcohol or are you alreay above that ??? Any way of knowing ??? Is there a solution available ???
Or imagine the next situation. Your wine has finished fermenting. But how much residual sugar is left in it, and how much alcohol is in it ??? A hydrometer reading will give you a figure but you know that is out of line because the figure represents a mixure of water, alcohol and residual sugar. So what to put on the label ??? Sweet or dry is detectable by taste, but how much alcohol is in it ??? We amateurs can not get that information without professional equipment can we ???
Or think about this. We make wine according to rules laid out for us. We use an SG table to calculate the sugar in the must and to calculate hopw much sugar we need to add to obtain a certain amount of alcohol. Now wouldn't it be nice to have some way to test the actual alcohol pertentage in our finished product. Or test the alcohol percentage in a store bough wine.
The last example I am going to give you is one from my own experience. I had harvested plums. One batch I had meshed to pulp and added pecto-enzyme, sulphite, yeast nutrient, a yeast starter and sugar. After a few days I started pressing the pulp. The must was already fermenting so there was alcohol in it. When I added the sugar, I added it to the puilp without knowing how much juice I would get at pressing. Now how much sugar should I add to get a wine of 13%.......
All things I am shure that are recognisable.
Fortunately the problems can be solved. By making the right measurements even in a fermenting juice we can obtain any information about any must with unknown parameters we need.
The best thing to get for these kind of situations is a so called wine-weigher. A wine-weigher is an SG meter with a limited scale. On the upper side the scale goes from 10 to 0, and then from 0 to 20.
Read this as a scale from 990 to 1020. In the wine weigher there is a thermometer build in to help doing the measurements at the right temperature (20 degrees celsius).
If you can not lay your hands on a wine-weigher, or you find the expense to high (although it will only cost about 20 usd around here in europe) the next best thing to use is your standard hydrometer, but reading the scale might be a bit more difficult. Just give it a try.
I am going to demonstrate how to obtain the figures using my experience with the plum juice. So resuming: I wanted to make a wine of 13% but did not know the intial SG of the must. I did know that I added 2 kilo's of sugar, but at that time I had no idea how much juice the pulp would give after pressing. So in other words I had an unknow amount of sugar in a (after pressing) known amount of juice.
First important thing to know of course is the acidity. Titration showed me the must had an acidity of 9 grams per liter.
I estimated that I needed to add some sugar to the must, and when I would dissolve that in water it would bring the acidity down a bit. So the acidity was fine by me.
Ok, so lets start working with the SG.
First I took a sample of the juice. I put the sample in the refridgerator to cool it. Then I poured exactly 250 mili-liters of the juice in a measuring tube. This amount should be measured exactly.
Next step was to lower the wine-weigher in the juice and wait until temperature went up to 20 degrees celsius (at which the wine-weigher is calibrated). Then I read the point on the scale where the meter floated in the juice.
While the scale is large the reading is easy. In my case I read the floating level was at 4 (1 line under the five).
As you will notice the reading with a normal hydrometer is al lot more difficult. It floated around 1000.
Now the found figure was jotted down for future use.
On to the next step. I poured the 250 mili liters in a jar and put it on a mild fire on a stove. The juice was boiled until at least half of it has evaporated. In my example that is at the 100 mili liter line. It does not really matter how much has evaporated, just make sure all alcohol has, and you can be sure of that when at least half of the juice is evaporated.
Now take the jar from the fire let it cool a bit and put it in the refridgerator. When really cooled down I took it out of the fridge. I poured the juice back into the measuring tube and added distilled water (when lacking this tap water will do) and filled it up until exactly 250 mili-liters. Then I waited until the temperature reached again 20 degrees celsius. At that time I took my second reading with the wine-weigher.
The second reading gave me the figure 15.
The SG meter gave around 1012. Again due to the miniature scale the reading from the SG meter was more difficult.
So we now have the figures needed for our analyses.
The SG meter gave at the initial reading 1000 and at the second reading 1012. The difference is 12.
The wine-weigher gave as an intial reading 4 and at the second reading 15. So the difference is 11.
So as I trust my wine-weigher a bit more I use 11 as the measured difference.
Now we look for the figure 11 in the next table.
SG Difference | Vol % alcohol | Res. Sugar |
| SG Difference | Vol % alcohol | Res. Sugar |
| 0,5 | 0,34 | 1,3 |
| 12,5 | 9,21 | 32,3 |
| 1 | 0,67 | 2,6 |
| 13 | 9,62 | 33,6 |
| 1,5 | 1,01 | 3,9 |
| 13,5 | 10,02 | 34,9 |
| 2 | 1,35 | 5,1 |
| 14 | 10,44 | 36,2 |
| 2,5 | 1,7 | 6,4 |
| 14,5 | 10,87 | 37,5 |
| 3 | 2,04 | 7,7 |
| 15 | 11,3 | 38,8 |
| 3,5 | 2,38 | 9 |
| 15,5 | 11,73 | 40,1 |
| 4 | 2,74 | 10,3 |
| 16 | 12,16 | 41,3 |
| 4,5 | 3,09 | 11,7 |
| 16,5 | 12,6 | 42,6 |
| 5 | 3,45 | 12,9 |
| 17 | 13,05 | 43,9 |
| 5,5 | 3,8 | 14,2 |
| 17,5 | 13,48 | 45,2 |
| 6 | 4,16 | 15,5 |
| 18 | 13,92 | 46,6 |
| 6,5 | 4,54 | 16,8 |
| 18,5 | 14,38 | 47,8 |
| 7 | 4,91 | 18 |
| 19 | 14,83 | 49,1 |
| 7,5 | 5,28 | 19,3 |
| 19,5 | 15,29 | 50,4 |
| 8 | 5,66 | 20,6 |
| 20 | 15,75 | 51,7 |
| 8,5 | 6,04 | 21,9 |
| 20,5 | 16,22 | 53,0 |
| 9 | 6,42 | 23,2 |
| 21 | 16,67 | 54,3 |
| 9,5 | 6,81 | 24,5 |
| 21,5 | 17,14 | 55,6 |
| 10 | 7,2 | 25,8 |
| 22 | 17,6 | 56,9 |
| 10,5 | 7,6 | 27,1 |
| 22,5 | 18,54 | 58,2 |
| 11 | 7,99 | 28,4 |
| 23 | 18,8 | 59,5 |
| 11,5 | 8,4 | 29,7 |
| 23,5 | 19,1 | 60,8 |
| 12 | 8,79 | 31 |
| 24 | 19,47 | 62,1 |
So with the readings and the table I now knew that at a difference of 11 in the SG readings there is already 7.99% alcohol in my must.
But wait, there is even more.
We still have the figure of the second reading. The wine-weigher (which I think is most accurate) gave as second reading 15.
We can look up this figure in the table and we can find that this gives 38,8 grams residual sugar in the must.
Now we have all information about the must we need to know.
De acidity was 9
There is already 7,99 % alcohol in the must.
There is 38,8 grams of residual sugar per liter.
Now I wanted to make a wine of 13%.
So I was 13 - 7.99 = 5% alcohol short.
The 38,8 grams of sugar will give me 2.1% alcohol so I have to add enough sugar for 3% alcohol and that is (3 x 18) = 54 grams per liter.
I always work with the formula that tells me that 18 grams sugar will gain 1% alcohol (look at my weblog of 28 february 2007 http://wijnmaker.web-log.nl/wijn_weblog/2007/03/20/index.html )
Famous last words.
Even if you have forgotten to take measurements by lack of time or whatever reason, nothing is lost.
Using the right equipment, meaning a wine-weigher or an SG meter and an acid titration set, you will be able to get any information you want about a must even when it is fermenting.
Luc Volders
Copyright 2011
No part of this text or pictures may be used in other publications (including web-pages, forums or printed text) without written permission from the author.
zaterdag 22 oktober 2011
Eikenbuiltje /
Oak bag for wine
Scroll down for the English version
Eiken vaten worden al eeuwenlang gebruikt om wijn in op te slaan. Maar eiken doet natuurlijk veel meer als alleen maar opslag. Eiken geeft bijvoorbeeld ook smaak aan je wijn af.
En als amateur wijmaker wil je soms ook de karakteristieke eiken smaak aan je wijnen toevoegen. Nu gebruik ikzelf geen eieken vaten. Maar ik koop bij de wijnmakers benodigdheden winkel eiken chips. Die chips laat ik dan met de wijn meerijpen.
Elke keer als ik eiken chips aan mijn wijn toevoegde om de eikensmaak in de wijn te brengen, dan liet ik de chips gewoon in de wijn vallen. Eerst drijven ze een tijdje aan de oppervlakte en dan zakken ze langzaam naar de bodem.
Regelmatig proeven vertelde mij wanneer het tijd was om de wijn van de chips af te halen. Dat deed ik door de wijn te hevelen.
Nu vindt ik hevelen niet het leukste werk. En ik ben nogal lui van aard.
Dat gaan we anders doen.
Het idee is de eiken chips in een afgeknipte nylonkous te doen. Die laat je dan aan een stukje dun touw, ijzergaren of vislijn in de wijn zakken.
Maar hoe maak je het touw aan de mond van je fles vast ??
Je kunt het touwtje natuurlijk tussen de fles en de rubberen stop klemmen. Maar de kans dat er dan een kiertje ontstaat waardoor er lucht in de fles kan komen is reeel.
Ik heb dus in doe-het-zelf zaken lopen zoeken tot ik een schroefhaak had gevonden bedoeld voor gebruik in hout en die van roestvrijstaal was gemaakt.
Als eerste ging ik het materiaal testen. Dat deed ik door een heel sterke oplossing te maken van citroenzuur met sulfiet. Daarin heb ik de haken een paar dagen in laten staan.
Als het materiaal waar je wijn mee in aanraking komt niet van roestvrij staal is dan kan er gebeuren wat er in mijn web-log van 17 mei 2007 was gebeurt. Kijk maar eens goed naar die foto, dat willen we zeker niet in onze wijn krijgen.......
Klik hier voor het artikel
Toen heb ik met een 1 milimeter boortje een gaatje geboord in de onderkant van een rubberen stop. Daar heb ik de schroefhaak in gedraaid. Nu weet je meteen waarom die schroefhaak voor hout geschikt moet zijn. Een haak die voor gebruik in ijzer bedoeld is heeft een veel fijnere draad die zich niet in het rubber van de stop zal vreten.
Toen nam ik een nylonkous en knipte daar de voet af, zodat ik een soort zakje had. Dat werd ontsmet in een sulfietoplossing. Daarna vulde ik het met eiken en een paar knikkers om het te verzwaren waardoor het zeker onder het oppervlakte zou blijven hangen.
Met een ontsmet stukje ijzergaren werd het zakje dichtgebonden, en met het uiteinde van het ijzergaren aan het haakje geknoopt.
Op deze manier hebben we een soort van kruidenbuiltje / theezakje dat je zo in de wijn kunt laten zakken. Maar door de rubberen stop uit de fles te trekken kun je ook zo het zakje weer uit de wijn halen.
Niet alleen eiken chips maar ook vanille, kaneel, mint of wat je maar wil kun je op deze manier een tijdje in de wijn laten 'trekken'
Het haakje is niet sterk genoeg om een gewicht van enkele kilo's vast te houden, dan zal het gewicht het langzaam uit de rubber trekken. Maar wat eikenchips of kruiden zijn op deze manier makkelijk te verwerken.
Met een beetje inventiviteit is er best een methode te vinden om ook zwaardere objecten in je wijn te laten hangen, maar dat laat ik aan jullie eigen fantasie over.
Luc Volders
Copyright 2011
Geen deel van deze publicatie mag worden overgenomen
in welke vorm dan ook (web-pagina's, forums of gedrukte tekst)
zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de
auteur.
For ages wine has been kept in oak barrels. Now oak does more as just act as storage. Oak gives wines a certain flavor.
For me oak barrels are out of the question. They take too much place and maintenance. However I do want some wines to have that specific oaky flavor. Wines that take oak well are for example plum and elderberry wines.
So to het that specific flavor I use oak-chips which can be bought at the local winemaking stores. I drop the chips in my carboy when the wine is aging.
So each time as I added oak-chips to my wine I just dropped them in. At first they floated on top and slowly they sink to the bottom of the carboy. Tasting at regular intervals tells me when I have reached the level of oak I want. Then it is time to rack the wine from the oak chips. Now racking is not my favorite kind of leisure activity, and I am actually very lazy.
So I need a different approach.
So I tought I could put the oak-chips in the foot of a nylon stocking. And then drop the stocking attached to a thin rope or piece of fishing line into the wine. But how do I attach the rope to the mouth of the carboy. ????
It is possible to jam the rope between the carboy and the bung. But then some small crack might make it possible to have air entering the carboy.
So I searched the home-improvement stores until I found a stainless steel screw-hook, made for use in wood.
First I tested this hook thoroughly. I tested it by submerging it in a very strong sulfite-citric acid solution. I left the hook a few days into this solution.
If the materials used in winemaking are not made of stainless-steel but ordinary iron, copper or whatever they could easily corrode just like I showed in my 17 may entry last year. The entry is in Dutch. Nevertheless just look at the picture that was made after submerging the masher just for about an hour in a sulphite solution. You certainly do not want that to enter your wine......
Click here for a link to the entry
Now with a small drill I made a tiny hole in the bottom of the bung. Then I fastened the hook. It is now clear why to use a hook made for wood. A hook made for use in metal will not be able to fasten itself in the bung.
Next I took a nylon stocking and cut the foot off. That way I had some kind of bag. I sanitised it in a sulphite solution. And then it was filled with oak and some sanitised marbles. The marbles made sure that the oak remained submerged.
A sanitised piece of rope tied up the bag and the other end was knotted to the hook.
This way we have some kind of tea-bag that can be lowered into the wine. By removing the bung the bag can be lifted from the carboy.
This can be used not only for oak. Also vanilla or cinamon sticks or even mint can be left into the wine in this easy way.
The construction is not sound enough to have a weight of a kilo or more hanging into the wine. The excessive weight will pull the hook from the bung. But some oak chips or herbs can be easily processed this way.
I leave it to your own imagination and fantasy to invent a construction for hanging some heavier weights into the wine.
Luc Volders
Copyright 2011
No part of this text or pictures may be used in other publications
(including web-pages, forums and printed text) without written permission
from the author.
Eiken vaten worden al eeuwenlang gebruikt om wijn in op te slaan. Maar eiken doet natuurlijk veel meer als alleen maar opslag. Eiken geeft bijvoorbeeld ook smaak aan je wijn af.
En als amateur wijmaker wil je soms ook de karakteristieke eiken smaak aan je wijnen toevoegen. Nu gebruik ikzelf geen eieken vaten. Maar ik koop bij de wijnmakers benodigdheden winkel eiken chips. Die chips laat ik dan met de wijn meerijpen.
Elke keer als ik eiken chips aan mijn wijn toevoegde om de eikensmaak in de wijn te brengen, dan liet ik de chips gewoon in de wijn vallen. Eerst drijven ze een tijdje aan de oppervlakte en dan zakken ze langzaam naar de bodem.
Regelmatig proeven vertelde mij wanneer het tijd was om de wijn van de chips af te halen. Dat deed ik door de wijn te hevelen.
Nu vindt ik hevelen niet het leukste werk. En ik ben nogal lui van aard.
Dat gaan we anders doen.
Het idee is de eiken chips in een afgeknipte nylonkous te doen. Die laat je dan aan een stukje dun touw, ijzergaren of vislijn in de wijn zakken.
Maar hoe maak je het touw aan de mond van je fles vast ??
Je kunt het touwtje natuurlijk tussen de fles en de rubberen stop klemmen. Maar de kans dat er dan een kiertje ontstaat waardoor er lucht in de fles kan komen is reeel.
Ik heb dus in doe-het-zelf zaken lopen zoeken tot ik een schroefhaak had gevonden bedoeld voor gebruik in hout en die van roestvrijstaal was gemaakt.
Als eerste ging ik het materiaal testen. Dat deed ik door een heel sterke oplossing te maken van citroenzuur met sulfiet. Daarin heb ik de haken een paar dagen in laten staan.Als het materiaal waar je wijn mee in aanraking komt niet van roestvrij staal is dan kan er gebeuren wat er in mijn web-log van 17 mei 2007 was gebeurt. Kijk maar eens goed naar die foto, dat willen we zeker niet in onze wijn krijgen.......
Klik hier voor het artikel
Toen heb ik met een 1 milimeter boortje een gaatje geboord in de onderkant van een rubberen stop. Daar heb ik de schroefhaak in gedraaid. Nu weet je meteen waarom die schroefhaak voor hout geschikt moet zijn. Een haak die voor gebruik in ijzer bedoeld is heeft een veel fijnere draad die zich niet in het rubber van de stop zal vreten.Toen nam ik een nylonkous en knipte daar de voet af, zodat ik een soort zakje had. Dat werd ontsmet in een sulfietoplossing. Daarna vulde ik het met eiken en een paar knikkers om het te verzwaren waardoor het zeker onder het oppervlakte zou blijven hangen.
Met een ontsmet stukje ijzergaren werd het zakje dichtgebonden, en met het uiteinde van het ijzergaren aan het haakje geknoopt.
Op deze manier hebben we een soort van kruidenbuiltje / theezakje dat je zo in de wijn kunt laten zakken. Maar door de rubberen stop uit de fles te trekken kun je ook zo het zakje weer uit de wijn halen.Niet alleen eiken chips maar ook vanille, kaneel, mint of wat je maar wil kun je op deze manier een tijdje in de wijn laten 'trekken'
Het haakje is niet sterk genoeg om een gewicht van enkele kilo's vast te houden, dan zal het gewicht het langzaam uit de rubber trekken. Maar wat eikenchips of kruiden zijn op deze manier makkelijk te verwerken.
Met een beetje inventiviteit is er best een methode te vinden om ook zwaardere objecten in je wijn te laten hangen, maar dat laat ik aan jullie eigen fantasie over.
Luc Volders
Copyright 2011
Geen deel van deze publicatie mag worden overgenomen
in welke vorm dan ook (web-pagina's, forums of gedrukte tekst)
zonder uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de
auteur.
For ages wine has been kept in oak barrels. Now oak does more as just act as storage. Oak gives wines a certain flavor.
For me oak barrels are out of the question. They take too much place and maintenance. However I do want some wines to have that specific oaky flavor. Wines that take oak well are for example plum and elderberry wines.
So to het that specific flavor I use oak-chips which can be bought at the local winemaking stores. I drop the chips in my carboy when the wine is aging.
So each time as I added oak-chips to my wine I just dropped them in. At first they floated on top and slowly they sink to the bottom of the carboy. Tasting at regular intervals tells me when I have reached the level of oak I want. Then it is time to rack the wine from the oak chips. Now racking is not my favorite kind of leisure activity, and I am actually very lazy.
So I need a different approach.
So I tought I could put the oak-chips in the foot of a nylon stocking. And then drop the stocking attached to a thin rope or piece of fishing line into the wine. But how do I attach the rope to the mouth of the carboy. ????
It is possible to jam the rope between the carboy and the bung. But then some small crack might make it possible to have air entering the carboy.
So I searched the home-improvement stores until I found a stainless steel screw-hook, made for use in wood.
First I tested this hook thoroughly. I tested it by submerging it in a very strong sulfite-citric acid solution. I left the hook a few days into this solution.If the materials used in winemaking are not made of stainless-steel but ordinary iron, copper or whatever they could easily corrode just like I showed in my 17 may entry last year. The entry is in Dutch. Nevertheless just look at the picture that was made after submerging the masher just for about an hour in a sulphite solution. You certainly do not want that to enter your wine......
Click here for a link to the entry
Now with a small drill I made a tiny hole in the bottom of the bung. Then I fastened the hook. It is now clear why to use a hook made for wood. A hook made for use in metal will not be able to fasten itself in the bung.Next I took a nylon stocking and cut the foot off. That way I had some kind of bag. I sanitised it in a sulphite solution. And then it was filled with oak and some sanitised marbles. The marbles made sure that the oak remained submerged.
A sanitised piece of rope tied up the bag and the other end was knotted to the hook.
This way we have some kind of tea-bag that can be lowered into the wine. By removing the bung the bag can be lifted from the carboy.This can be used not only for oak. Also vanilla or cinamon sticks or even mint can be left into the wine in this easy way.
The construction is not sound enough to have a weight of a kilo or more hanging into the wine. The excessive weight will pull the hook from the bung. But some oak chips or herbs can be easily processed this way.
I leave it to your own imagination and fantasy to invent a construction for hanging some heavier weights into the wine.
Luc Volders
Copyright 2011
No part of this text or pictures may be used in other publications
(including web-pages, forums and printed text) without written permission
from the author.
Abonneren op:
Posts (Atom)